Manastir Svetog Vlasija u Draču
| Manastir Svetog Vlasija | |
|---|---|
| Osnovni podaci | |
| Jurisdikcija | Albanska pravoslavna crkva |
| Mitropolija | Tiranska mitropolija |
| Posvećen | Sveti Vlasije |
| Država |  Albanija |
Manastir Svetog Vlasija je obnovljeni manastir u selu Šenavlaš u okrugu Drač u Albaniji.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Manastir je poznat kao prva svetinja koja je srušena u Albaniji 1957. godine, što je označilo početak kampanje Radničke partije Envera Hodže "Religija je opijum za narod", koja je imala za cilj da Albaniju proglasi prvom državom bez religije[1].
1950. godine u manastir su naseljene ruske monahinje na čelu sa shimoigumanijom Marijom (Dohtorovom) koje su nakon naglog zahlađenja odnosa između SSSR-a i SFRJ„ u roku od pola sata bez crkvenih knjiga i crkvene imovine“ proterane iz Jugoslavije.
Monahinje su tražile da se vrate u SSSR. Podneta je peticija za ulazak monahinja u SSSR i smeštaj u jedan od manastira, ali je 1951. godine načelnik Ministarstva inostranih poslova A. Ja. Višinski obavestio G. G. Karpova da se njegovo odeljenje slaže sa mišljenjem Saveta. za poslove Ruske pravoslavne crkve o neprimerenosti ulaska monahinja i njihovog sveštenika na teritoriju SSSR-a. U ovoj situaciji, sestre su, odbijajući da odu u Francusku ili SAD, zatražile pomoć za smeštaj u Bugarsku, gde su stigle 1954. godine. Posle ovoga prestaje monaški život u manastiru Svetog Vlaha[2].
4. aprila 1967. godine pokrenuta je brutalna antireligijska kampanja u Albaniji. Rezolucijom Centralnog komiteta Radničke partije od 22. novembra 1967. godine Albanija je proglašena za prvu ateističku državu na svetu, u kojoj je Ustavom bilo zabranjeno bilo kakvo iskazivanje verskog bogosluženja[3]. Odlučeno je da se manastir sruši. Međutim, meštani, koji su trebali da učestvuju u rušenju, odbili su da unište manastir. Tada su rušitelji privukli komsomolce iz drugog grada i tajno došli u manastir. Manastir Svetog Vlaha je bio prvi kulturni objekat koji je uništen, a posle njega uništene su i druge bogomolje svih veroispovesti[4].
I posle razaranja, pravoslavni hrišćani su nastavili da posećuju ovo mesto, pale sveće po obodu porušenih crkava i ovde se mole.
Godine 1996. manastir je ponovo oživeo i iste godine ovde se preselila Sveto-Vaskresna Bogoslovija Albanske pravoslavne crkve, osnovana 1992. godine. Obnova hrama i susednog kompleksa nastavljena je do 2001. godine. Bogoslovija je pretvorena u bogoslovsku akademiju i na njoj se školuju ne samo muškarci, već i žene; pri manastiru je stvorena ambulanta, a otvoreno je i sirotište.
U novom, velelepnom manastiru u Draču nalazi se Duhovna akademija Albanske pravoslavne crkve, sirotište, konaci za 100 monaha.[5]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ regiona, Savez Srba iz (2018-03-27). „SRBI U ALBANIJI: Drevni srpski izvor presahnuo nije”. Savez Srba iz regiona (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2023-10-06.
- ^ Superman-oli (2012-05-30). „Superman-oli: Wednesday, May 30, 2012”. Superman-oli. Pristupljeno 2023-10-06.
- ^ „Deri kur, o Zot?!”. www.balkanweb.com (na jeziku: albanski). Pristupljeno 2023-10-06.
- ^ „Voskresenie | Pravoslavnый žurnal "Neskučnый sad"”. www.nsad.ru. Pristupljeno 2023-10-06.
- ^ regiona, Savez Srba iz (2018-03-27). „SRBI U ALBANIJI: Drevni srpski izvor presahnuo nije”. Savez Srba iz regiona (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2023-10-06.