Penzija
Penzija ili mirovina je mesečna novčana naknada i druge beneficije na koje pojedinac stiče pravo po osnovu osiguranja za slučaj starosti, invalidnosti i smrti, a pod uslovima utvrđenim zakonom.[1] Penzije se isplaćuju i posthumno u slučajevima kada naslednici i druge materijalno zavisne osobe nisu u stanju da se samostalno izdržavaju. Tako da u zavisnosti od uslova pod kojima je stečena, penzija može biti starosna, invalidska ili porodična. Tradicionalno, penzijski fond je u domenu državnih izdataka, ali se liberalizacijom tržišta usluga sve više uključuju privatni fondovi osiguranja.[2] Ovo u stvari znači da osoba uplaćuje izvesnu sumu novca tokom svog radnog staža, a onda, kada ode u penziju dobija materijalnu nadoknadu na osnovu tih doprinosa. Postoje i slučajevi, kao u Australiji, na primer, da svi građani koji napune određeni broj godina stiču pravo na penziju. Nemačka je inače prva zemlja koja je uvela starosnu penziju 1889. godine.
Osobe koje posjeduju pravo na penziju, nazivaju se penzioneri. Osim novčane nadoknade, penzioneri mogu imati i druge povlastice, kao što je, na primer, pravo na manju cenu voznih karata u gradskom prevozu.[3]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Grupa autora, 1976. Popularna enciklopedija. BIGZ: Beograd.
- ^ Deo ovog članka je preuzet iz knjige Ivana Vidanovića „Rečnik socijalnog rada“ uz odobrenje autora.
- ^ Dipre, B. (2007) Školska enciklopedija: Oksford. Knjiga-komerc: Beograd. ISBN 978-86-7712-199-0.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
