Podjezična žlezda
Podjezična žlezda (lat. glandula sublingualis) je parna i najmanja od tri velike pljuvačne žlezde, a spada u kategoriju mešovitih (pretežno mukoznih) salivatornih žlezda.[1] Ona ima oblik spljoštene masline i smeštena je u koštano-mišićnoj loži ispod sluzokože podjezičnog predela. Osim sa zidovima ove lože, ona ostvaruje kontakte sa okolnim nervima i prednjim krajem podvilične žlezde.[2] Za razliku od podvilične i parotidne žlezde, podjezična nije obavijena dobro ograničenom vezivnom kapsulom.[3][4]
Sekretne cevi žlezde su izrazito kratke, a prelaznih cevi gotovo i da nema. Izvodni kanali su predstavljeni sa jednim glavnim i 12-15 malih podjezičnih kanala. Stoga je ovo tipičan predstavnik složene tubuloalveolarne žlezde.[1]
Veliki podjezični kanal (lat. ductus sublingualis major) polazi sa sredine unutrašnje strane žlezde i pruža se unapred i unutra. U predelu tzv. carunculae sublingualis na podu usne duplje, on se spaja sa kanalom podvilične žlezde i izliva svoj sekret. Mali kanalići su kratki i uzani, i oni se otvaraju u usnu duplju duž sluznice podjezičnog nabora.[2]
U inervaciji ove, kao i drugih velikih pljuvačnih žlezda, učestvuje vegetativni nervni sistem (simpatikus i parasimpatikus). Vaskularizacija se ostvaruje preko grana podjezične arterije, a venski sudovi su podjezična i duboka jezična vena.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Z. Anđelković, Lj. Somer, M. Perović, V. Avramović, Lj. Milenkova, N. Kostovska, A. Petrović: „Histološka građa organa“ ("Bonafides“ Niš 2001). ISBN 978-86-7434-003-5.
- ^ a b Dr Slavoljub V. Jovanović, dr Nadežda A. Jeličić: „Anatomija čoveka – glava i vrat“ ("Savremena administracija“ Beograd 2000). ISBN 978-86-387-0604-4.
- ^ Prof. dr Vjekoslav Duančić: „Osnove histologije čovjeka“ VIII izdanje ("Medicinska knjiga“ Beograd-Zagreb 1983)
- ^ Susan Standring, ur. (2009) [1858]. Gray's anatomy: The Anatomical Basis of Clinical Practice, Expert Consult. illustrated by Richard E. M. Moore (40 izd.). Churchill Livingstone. ISBN 978-0-443-06684-9.
