Studenički kamenoresci
.jpg)
Studenički kamenoresci predstavljaju najstariju i najkompaktniju klesarsku grupu, ujednačenu po obliku spomenika, obradi i likovnom sadržaju. Studenički kraj obiluje nalazištima kvalitetnog mermera. Najpoznatiji majdani su na planinama Radočelo i Čemerno, gde je tradicija obrade kamena nasleđena još iz srednjeg veka. Studenički majstori poznati su po izradi mermernih nadgrobnika manjih dimenzija koji su širom tadašnje Srbije prodavani kao poluproizvodi (podatke o pokojniku urezivali su lokalni klesari, često i sveštenici).[1] U razvijenoj varijanti, studenički krstaši su ukrašavani geometrijskom ornamentikom i stilizovanim ljudskim likovima izvedenim pomoću udvojenih kružnica, po čemu su poznati i kao „cirklaši”.[1]
Klesarski centri[uredi | uredi izvor]
Bogata nalazišta mermera u Studeničkom kraju uslovila su da se čitave porodice bave vađenjem i obradom kamena - u mestu Godovići Kundovići i Dugalići; u Brezovi Baletići, Đorići i Matovići; u Dolcu Bačkulje i Dugalići; u selu Vrh Kovačevići, a u mestu Rastište pod Čemernom Rakići.[2]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Nikolić, Radojko (1998). Kamenoresci narodnog obraza: kamenorezaštvo i kamenoresci zapadne Srbije. Čačak: „Litopapir”.
- ^ Dudić, Nikola (1995). Stara groblja i nadgrobni belezi u Srbiji. Beograd: Republički zavod za zaštitu spomenika kulture; Prosveta. ISBN 978-86-80879-07-9.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Dudić, Nikola (1995). Stara groblja i nadgrobni belezi u Srbiji. Beograd: Republički zavod za zaštitu spomenika kulture; Prosveta. ISBN 978-86-80879-07-9.
- Nikolić, Radojko (1998). Kamenoresci narodnog obraza: kamenorezaštvo i kamenoresci zapadne Srbije. Čačak: „Litopapir”.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]