Ljubljansko barje

Zapadni deo barja

Ljubljansko barje je najjužniji deo Ljubljanske kotline kojom protiče reka Ljubljanica. Za pleistocena bilo je veliko plitko jezero, posle delimično ispunjeno nanosima sa Alpa. Melioracijskim radovima u XVIII. veku (Grubarov kanal) i kasnijom izgradnjom kanalizacione mreže isušene su močvare i smanjene poplave. Mestimično je pošumljen i retko naseljen kraj sa malim obrađenim površinama.

U Ljubljanskom barju otkriveno je i delom ispitano (prva sistematska iskopavanja 1875 ) nekoliko grupa sojeničarskih naselja iz starijeg bronzanog doba (kod Iga, Notranjih Gorica, Blatne Brezovice, Preserja i na užem području Ljubljane). Pored kamenog oruđa najznačajniji deo inventara kulture Ljubljanskog barja je bogato ornamentirana keramika (ističu se antropomorfne vaze i glineni ženski idol). Ta je keramika povezana sa vučedolskom keramikom u Slavoniji i istočnoalpskom sojeničarskom keramikom kasnog neolita.