Ana Ksilaloja
| Ana Ksilaloja | |
|---|---|
| Porodica | |
| Supružnik | Manojlo I Veliki Komnin |
| Potomstvo | Andronik II Veliki Komnin |
Ana Ksilaloja (grč. Άννα Ξυλαλόη) je bila prva supruga cara Manojla I od Trapezunta.
Prezime[uredi | uredi izvor]
„Ksilaloja“ je izraz na grčkom jeziku za drvo agar, smolasto srce drveta Akvilarije, velikih zimzelenih biljaka koje potiču iz jugoistočne Azije. Pedanije Dioskorid ga je pomenuo kao aloju sa indijskog potkontinenta, verovatno zbog zabune koja je rezultat sličnosti u nazivu ova dva proizvoda.[1]
Carica[uredi | uredi izvor]
Ona se ukratko pominje u hronici Mihaila Panareta. Posle Manojlove smrti „na njegov savet i izbor, njegov sin od carice Ane Ksilaloje, gospodar Andronik Komnin, nasledio je presto i vladao tri godine. I umro je 6774. [1266. godine].“[2] Ona je jedina od tri Manojlove žene kojoj Panaret daje titulu "Carice".
Pretpostavlja se da je Ana bila prva od tri Manojlove žene, udala za njega 1235. godine. Njen jedini poznati sin, car Andronik II Trapezuntski, bio je na prestolu pre svojih polubraće i sestara Đorđa, cara Trapezunta, Jovana II Trapezuntskog i Teodore Trapezuntske. Zbog toga se smatra da je Andronik bio najstariji.[3]
Car Manojlo I je imao najmanje dve ćerke čija se majka ne pominje. One mogu biti deca od Ane ili druge njegove žene. Jedna od kćeri se udala za Demetrijusa II od Gruzije, druga se udala za jednog njegovog Didebula.[4] Iako se u modernim rodoslovima pominje kao ime, „Didebul“ je zapravo bila titula koju Kristofer Bajers definiše kao „nenasledni plemić visokog ranga, starije od aznaura, koje obično uživaju oni koji su u državnoj službi“.
Kuršanski veruje da trapezuntinsko poslanstvo koje je Manojlo poslao francuskom kralju Luju IX 1253. godine, tražeći da se oženi ćerkom iz njegove dinastije, obezbeđuje terminus post kvem za smrt Ane Ksilaloje. Kada je kralj Luj IX odbio savez, Kuršanski tvrdi da se Manojlo tada oženio Irinom Sirikenom.[5]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Andrew Dalby, "Food in the ancient world from A to Z: An A-Z" (2003), page 6
- ^ The Chronicle of Michael Panaretos Part One", translated by Basileos Nestor Archived 2011-06-14 at the Wayback Machine
- ^ Kelsey Jackson Williams, "A Genealogy of the Grand Komnenoi of Trebyzond," Foundations, 2 (2006), pp. 174f
- ^ Michel Kuršanskis, "L'usurpation de Théodora Grande Comnène", Revue des études byzantines, 33 (1975), pp. 200f
- ^ Kuršanskis, "L'usurpation de Théodora", pp. 198f
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Radivoj Radić, Istorija Trapezuntskog carstva, Beograd, 2022. godine.
