Apolo 17

Apolo 17
	; Apolo 17 lunarni rover i astronaut Džin Sernan
Operator	NASA
Tip misije	letelica sa ljudskom posadom
Datum lansiranja	7. decembar 1972.
Kraj misije	19. decembar 1972.
Raketa-nosač	Saturn V
Mesto lansiranja	Svemirski centar Kenedi
Masa	46 980 kg
Vrsta orbite	Selenocentrična
Ulazak u orbitu	11. decembar 1972.
Apoapsis	26.9 km
Periapsis	109.3 km
Mesto sletanja	More kiše

Apolo 17 bila je poslednja misija iz američkog Apolo programa za istraživanje Meseca. Letelica je lansirana 7. decembra 1972. godine sa tročlanom posadom: komander Džin Sernan, pilot komandnog modula Ronald Evans i pilot lunarnog modula Harison Šmit. Ova misija je predstavljala poslednje korišćenje Apolo hardvera u svoju originalnu svrhu-sletanje na Zemljin jedini prirodni satelit.

Raketa koja je nosila letelicu bila je Saturn V, ona koja je nosila i ostale Apolo letelice u svemir. Astronauti su na Mesecu ostali 3 dana i sa sobom nosili treće američko lunarno vozilo. Komander Evans je u toku misije ostao u Mesečevoj orbiti u komandnom modulu. Druga dva astronauta, Šmit i Sernan na Mesecu su obavili razne testove, tri šetnje po površini i pokupili su uzorke Mesečevog tla. Na Zemlju su se vratili 19. decembra posle 12 dana provedenih u svemiru.

Apolo 17 oborio je rekorde prethodnih letova. Najduže su ostali na Mesecu, vratili na Zemlju najviše uzoraka, prešli rekordni broj kilometara, i najduže ostali u Mesečevoj orbiti. Posle Apoloa 17, nijedna ljudska posada nije napustila nisku Zemljinu orbitu.

Posada[uredi | uredi izvor]

komandant ― Džin Sernan (Eugene A. Cernan)
pilot komandnog modula ― Ronald Evans (Ronald E. Evans)
pilot lunarnog modula ― Harison Šmit (Harrison H. Schmitt)

Misija[uredi | uredi izvor]

Lansiranje[uredi | uredi izvor]

Apolo 17 je lansiran 7. decembra 1972. godine iz svemirskog centra Kenedi. Ovo lansiranje je bilo prvo u istoriji koje se desilo noću, i poslednje sa ljudskom posadom.

Preko 500 000 ljudi je gledalo lansiranje, bez obzira što je bilo u kasnim satima. Posmatrači 800 km daleko su mogli da vide lansiranje, u Majamiju i Floridi.

Dana 11. decembra letelica je ušla u Mesečevu orbitu i posada je počela pripreme za spuštanje.

Sletanje[uredi | uredi izvor]

Nakon odvajanja lunarnog od komandnog modula, dva člana posade, Kernan i Šmit počeli su da se spuštaju na Mesečevo tlo.

Sleteli su u dolinu Taurus-Littrow u moru kiše 11. decembra u 2:55 popodne po istočnom vremenu. Ubrzo su počele pripreme za prvu šetnju po Mesecu.

Na površini Meseca[uredi | uredi izvor]

Prva šetnja po Mesecu počela je par sati nakon sletanja, u 6:55 popodne po istočnom vremenu 11. decembra a trajala 7 sati i 12 minuta nakon čega su se astronauti vratili u lunarni modul. Prvi zadatak bio je da se lunarno vozilo dovede na površinu. Tokom prve šetnje prikupljeno je 14 kilograma stena i prašine sa površine.

Druga šetnja počela je u 6:28 popodne po istočnom vremenu, 12. decembra. Trajala je 7 sati i 37 minuta. Prikupljeno je 34 kilograma uzoraka sa različitih lokacija, postavljeno je 3 eksploziva i sedam puta je izmerena Mesečeva sila privlačenja pomoću gravimetra.

Treća šetnja, i poslednja, bila je odrađena 13. decembra u 5:26 popodne po istočnom vremenu. Pokupljeno je 66 kilograma uzoraka lunarnog tla i prašine i 9 merenja gravimetrom. Astronauti su se zatim odvezli severoistočno od mesta sletanja i ispitali krater Van Serg. Poslednja šetnja trajala je 7 sati i 15 minuta nakon čega su se astronauti vratili u lunarni modul i počeli pripreme za odlazak.

Povratak[uredi | uredi izvor]

Komandni modul se sa lunarnim spojio 14. decembra u 5:55 popodne po istočnom vremenu. Astronaut Ronald Evans je proveo 1 sat i 7 minuta u međuplanetarnom prostoru dok je uzimao iskorišćene filmske trake sa spoljašnjih kamera na letelici. Ka Zemlji, astronauti su krenuli samo u komandnom modulu 19. decembra i sleteli u Pacifik u 2:25 popodne, 6.4 km dalje od broda koji je trebalo da ih dovede nazad na obalu.