Bužak
| Bužak mađ. Buzsák | |
|---|---|
 Čistapusta (ulica u Bužaku 2022. | |
 Zastava
 Grb
| |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Mađarska |
| Region | Južna prekodunavska |
| Županija | Šomođ |
| Srez | Fonjod |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — 2023. | 1.383 [1] |
| — gustina | 59,68 st./km2 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 46° 23′ 01″ S; 17° 21′ 02″ I / 46.3835° S; 17.3506° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
| Površina | 22,52 km2 |
  Bužak Bužak na karti Mađarske | |
| Poštanski broj | 8695 |
| Pozivni broj | (+36) 85 |
| Veb-sajt | |
| https://buzsak.hu/ | |
Bužak (mađ. Buzsák) je naseljeno mesto u Mađarskoj. Bužak je veće naselje u okviru županije Šomođ.
Stanovništvo[uredi | uredi izvor]
Tokom popisa iz 2011. godine, 77,3% stanovnika se izjasnilo kao Mađari, 1,4% kao Romi, a 3,7% kao Nemci (19,6% se nije izjasnilo; zbog dvojnog identiteta, ukupan broj može biti veći od 100%). Verska raspodela je bila sledeća: rimokatolici 67,4%, reformisani 1%, luterani 0,9%, grkokatolici 0,2%, bez veroispovesti 4% (26,2% se nije izjasnilo).[2]
Etimologija[uredi | uredi izvor]
Lokalno predanje kaže da je Isus Hrist sreo čoveka iz ovog sela tokom svog života na Zemlji. Tražio je od njega hleba, ali mu čovek nije dao. Tako je na selo palo prokletstvo što je značilo da je tuga (mađ. buš) rasla u vreći svakog stanovnika (mađ. žak).[3]
Prema naučnom objašnjenju njegovo ime potiče od južnoslovenskog izraza „budžak” (mađarski: šarok, seglet).[4]
Istorija[uredi | uredi izvor]
Selo je staro više od 500 godina, sa procvatom folklornog nasleđa, graditeljske tradicije. Posle turskih ratova u Mađarskoj (1526–1686) pored Mađara se u selo naselilo nekoliko dalmatinskih, ilirskih, hrvatskih porodica i njihova tradicija se sintetizovala.
U srednjem veku na mestu sela Bužak su se nalazila sela Akč i Mađari a pominje se i Keka pusta. Cela ova teritorija je prvobitno bila deo poseda dvorca Šomođ.
Međutim, u 13. veku deo teritorije dolazi u posed porodice Be (mađ. Bő nemzetség). Godine 1268. Janoš, sin Ižepa iz porodice Be, dobio je ovdašnja imanja zamka kao nagradu za svoje dobre usluge kao poklon od tadašnjeg mađarskog kralja Bele IV. Međutim, Janoš nije ostvario svoja prava, već je deo poseda koji je dobio vratio kmetovima zamka, ali je 1279. godine kralj Ladislav IV Kumanac je izdao novo pismo donacije za ceo postojeći mađarski lokalitet.
Mađari[uredi | uredi izvor]
Godine 1403. Laslo, sin Lasla Fanča Gordovaja, dobio je selo Mađare kao donaciju. Godine 1424. ovde su svoja imanja delili Lasloovi sinovi: Janoš, Imre, Bertalan i Laslo. Porodica Fanč je 1455. godine dobila novu donaciju od kralja Lasla V, ali je porodica Alapi takođe imala ovde imanja. Andraš Alapi je ovde prodao svoja delimična imanja Gašparu Fanču Gordovaju 1464. Čak i 1498. godine, selo Mađari su pripadali porodici Fanč Gordova.
Akč[uredi | uredi izvor]
Ime Aktš ili Akč (mađ. Akts Akcs) prvi put se sreće 1449. godine, kada je pripadalo porodicama Laki Tuz, Letai i Sešenji iz porodice Be. Godine 1500. Janoš Korvin i Imre Terek Enjingi su upisani kao vlasnici. Prema poreskom registru iz 1536. godine, dva lokaliteta su već bila ujedinjena. U 15. i 16. veku se u to područje naseljava veliki broj dalmatinskih, ilirskih i hrvatskih porodica. U poreskom registru iz 1536. godine, Pal Laki Bakić, Imre Kurteši, Ferenc Fajsi, Peter Kovaši i Balint Terek pojavljuju se kao zemljoposednici u ujedinjenom selu Akč-Mađariju.
Keka[uredi | uredi izvor]
U srednjem veku na mestu Keka-pusta postojalo je veće selo, čije se ime javlja već u periodu 1332-1337. godine, a takođe se pojavljuje u spisku papske desetine 1327. godine, pa je to već registrovano ka crkveno mesto, čiji se župnik pominje 1327. godine.
Reference[uredi | uredi izvor]
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Zvanični veb-sajt
- Street map (mađarski)
- Buzsák az Irány Magyarország! honlapján
- [1] Arhivirano na sajtu Wayback Machine (6. jun 2012)
