Dinastija Istočni Džou

Kineske države za vreme dinastije istočni Džou

Istorija Kine
ANTIKA
Neolit c. 8500 – c. 2070 p. n. e.
Dinastija Sja c. 2070 – c. 1600 p. n. e.
Dinastija Šang c. 1600 – c. 1046 p. n. e.
Dinastija Džou c. 1046 – 256 p. n. e.
Zapadni Džou
Istočni Džou
Proleće i Jesen
Zaraćene države
CARSTVO
Dinastija Ćin 221–206 p. n. e.
Dinastija Han 206 p. n. e. – 220 n. e.
Zapadni Han
Dinastija Sin
Istočni Han
Tri kraljevstva 220–280
Vej, Šu i Vu
Dinastija Đin 265–420
Zapadni Đin
Istočni Đin	Šesnaest kraljevstava
Južne i Sjeverne dinastije 420–589
Dinastija Suej 581–618
Dinastija Tang 618–907
(Druga Džou dinastija 690–705)
Pet dinastija i deset kraljevstava 907–960	Dinastija Ljao 907–1125
Dinastija Sung 960–1279
Severni Sung		Zapadni Sja
Južni Sung	Đin
Dinastija Juan 1271–1368
Dinastija Ming 1368–1644
Dinastija Ćing 1644–1911
SAVREMENO DOBA
Republika Kina 1912–1949
Narodna Republika Kina 1949–sadašnjost	Republika Kina (Tajvan) 1949–sadašnjost
Srodni članci Kineska istoriografija Hronologija kineske istorije Dinastija u kineskoj istoriji Jezička istorija Istorija umetnosti Privredna istorija Istorija obrazovanja Istorija nauke i tehnologije Pravna istorija Medijska istorija Vojna istorija Pomorska istorija

U početku, prestonica je bila pokraj Si'ana, a do 8. veka p. n. e. kraljevi Džou neprestano su širili područje pod svojom vlašću. Međutim, oko 770. p. n. e. kralj You je zamenio kraljicu s konkubinom Baosi, a glavni grad su napale i opljačkale zajedničke snage kraljičinog oca, moćnog markiza od Šena i nomadskog plemena Sjanrong. Plemići iz država Čeng, Lu, Ćin i markiz od Šena su kraljičinog sina Pinga proglasili novim kraljem. Unutrašnji neredi prisilili su Džoue da 722. p. n. e. napuste svoju domovinu u dolini Vej i presele se u svoju istočnu prestonicu Luojang, gde se njihova moć uskoro istopila. Sledeća dva i po veka trajali su ratovi tokom kojih je više od stotinu jakih država progutalo dvadesetak manjih, a one su posle među sobom ustanovile hijerarhiju.

Pored Džou razdoblja stari društveni poredak počeo je propadati. Tokom „perioda proljeća i jeseni” (770. – 476. p. n. e.) vodili su se stalni ratovi između bivših Džou vazala. Bilo je to razdoblje velike političke nestabilnosti koja je, opet, služila kao pozadina velikom napretku tehnologije, pisanja zakona i političkih ideja, te se kineska kultura širila dalje od granica ranog Džou razdoblja. Jače države radije su zapošljavale birokrate nego nasledno plemstvo bivših vremena. Uzdigla se nova grupa državnih službenika (ših). Vodeća osoba među njima bila je Konfučije, koji je formulisao zakonitosti novog morala, koji će postati uzor sve do današnjih vremena i puno dalje od granica Kine. Do. 5. veka p. n. e. dolina reke Jangcekjang i južna Mandžurija postale su deo kineske kulturne sfere. Usledio je „Period zaraćenih država” (480. do 221. p. n. e.), nazvano po čuvenoj istorijskoj hronici iz tog razdoblja. Ono traje i nešto dalje od 256. p. n. e., koja je godina kraja Istočne dinastije Džou. Naime, poslednji kralj Džoua je prestao vladati 35 godina pre početka dinastije Ćin koja je okončala Period zaraćenih država.

Vidi još

• Spisak kineskih vladara
• Istorija Kine
• Kineski vladari
• Kineska mitologija

Literatura

• Serdarević, Seid, ur. (2002). The Times Povijest svijeta. Zagreb: Hena.com. ISBN 978-953-6510-62-7. 

Spoljašnje veze

• Leon Poon, Povijest dinastije Chou
• Jiang Yike, Feudalne države dinastije Chou