Korisnik:MihailoNRT13220/pesak
| Džek Miler | |
|---|---|
 Miler u Algarve-u 2021. | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Džek Peter Miler |
| Nadimak | Triler |
| Datum rođenja | 18. januar 1995. |
| Mesto rođenja | Taunsvil, Kvinslend, Australija |
| Visina | 1,75 m |
| Masa | 70 kg |
| Timske informacije | |
Trenutni tim | Dukati |
| Disciplina | motociklizam |
| Uloga | vozač |
| Profesionalna karijera | |
| Aprilia (125cc) Red Bull KTM Motorsport (125cc) KTM (Moto3) Honda (Moto3) Honda (MotoGP) Ducati (MotoGP) | |
Džek Peter Miler[1] (rođen 18. januara 1995) je australijski motociklistički trkač koji vozi za fabriku Dukati Tim[2] u MotoGp-u[3]. Miler je pobedio u tri trke u premijer klasi, njegova prva pobeda je bila u holandiji na stazi 2016 Dač TT na Mark VDS Honda[4], njegov drugi i treći uzastopni vikend u maju 2021, u Herezu u Španiji i Le Manu u Francuskoj na Dukatiju, i završio je kao vicešampion u Moto3 svetskom šampionatu 2014[5] godine.
Miler koristi nadimak "Triler".
Karijera[uredi | uredi izvor]
Rana karijera[uredi | uredi izvor]
Rođen je u Taunsvilu, Kvinslend, Australija, Miler je odrastao na imanju van grada. Njegovi roditelji i braća i sestre podržavali su njegovu trkačku karijeru na svakom koraku, pomažući mu da postigne svoj cilj da se takmiči na Svetskom prvenstvu. Miler se trka na motorima od svoje osme godine, prvobitno je počeo na motociklima "Drit Bajk", gde je bio australijski šampion Dirt Bike u kategoriji do 65 kubika 2003 godine. Osvojio je još pet šampionata Australije 2005, 2006. i 2007. i brojne druge lokalne i državne titule u trkama motociklima i motokrosu.
Moto 3 Svetsko prvenstvo[uredi | uredi izvor]
Kareta Tehnolodži Forvard Rejsing (2012)[uredi | uredi izvor]
2012. godina je bila Milerova prva godina u Moto3 svetskom šampionatu, vozio je za Kareta Tehnolodži Forvard Rejsing na Hondinoj šasiji. Iako motocikl nije bio konkurentan, omogućio je Mileru priliku da nauči staze na kojima će se trkati u narednim godinama. Te godine je završio 23. u Moto3 šampionatu sa 17 bodova.
Rejsing Tim Nemačka (2013)[uredi | uredi izvor]
Miler je prešao u Rejsing tim Nemačke za sezonu 2013, vozeći FTR Honda šasiju. Miler je tokom sezone osvojio 13 poena i završio na sedmom mestu na konačnoj tabeli šampionata. Najbolji rezultati su mu bila dva 5. mesta, na trci u San Marinu, i njegova domaća trka Velika nagrada Australije.
Red Bul KTM Ajo (2014)[uredi | uredi izvor]
Miler je prešao na fabrički KTM motocikl za sezonu 2014, pridruživši se Red Bull KTM Ajo timu. Imao je prelomnu sezonu, zabeleživši svoj prvi najbrži krug, pol poziciju, podijum i pobedu u kategoriji. Ukupno je osvojio šest trka tokom sezone (Katar, SAD, Francuska, Nemačka, Australija i Valensija), a sezonu je završio kao vicešampion Aleksa Markesa u šampionatu, izmakla mu je titula za samo dva boda[6].
MotoGp Svetsko prvenstvo[uredi | uredi izvor]
CMV LCR Honda (2015)[uredi | uredi izvor]
Za sezonu 2015, Miler je napredovao u MotoGP klasu, čineći deo proširenog LCR tima za dva vozača, u partnerstvu sa Kal Kračlou-om i vozeći se na Hondi RC213V-RS. Postigao je svoj najbolji cilj kao 11. u Kataloniji, posle Velike nagrade Britanije, gde je Miler napredovao u rangu, ali se sudario sa timskim kolegom Kračlouom u trećem krugu[7]. Miler je svoju početničku sezonu završio na 19. mestu, sa 17 bodova.
EG 0,0 Mark VDS (2016-2017)[uredi | uredi izvor]
Za MotoGP Svetsko prvenstvo 2016 godine, Miler je prešao u Mark VDS Rejsing Tim[8]. Miler je u Kataru završio na 14. mestu, a u Kataloniji je završio trku na najboljem 10. mestu u karijeri. 26. juna u Asenu, Miler je snažno vozio među prvih 10, pre nego što je trka bila obeležena crvenom zastavom zbog jake kiše. Išao je na 4. mestu do kraja prvog kruga, a nasledio je 3. kada se Andrea Dovizioso srušio, odmah iza vozača fabričke Honde Marka Markeza. U trećem krugu lider trke Valentino Rosi je pao, a krug kasnije Miler je pretekao Markesa za vođstvo u trci. Zadržao je živce do kraja trke i povukao se kako bi ostvario svoju prvu pobedu u premijernoj klasi. Rečeno je da su Milerove šanse za pobedu u trci bile 750:1, što je činilo najvećim pobedničkim problemom u istoriji MotoGP-a. Ostatak sezone imao je sreću, sa povremenom brzinom koju su umanjile povrede, uključujući i prelom pršljenova u Austriji. Osvojio je još tri mesta u prvih 10 kako bi završio godinu na 18. mestu na tabeli, sa 57 bodova.
Vratio se u tim za 2017. godinu, i iako se ponekad činilo da mu nedostaje sirovi tempo iz prethodne sezone, sazreo je i postao dosledniji strelac poena. Ovu činjenicu je prepoznala i Honda, koja mu je dala priliku da vozi njihov fabrički bicikl na Suzuka 8 Hours. Zabeležio je devet plasmana u top 10 tokom sezone, sa najboljim šestim mestom dva puta u Asenu i na mokrom u Mizanu. Uprkos tome što je slomio nogu na treningu pre Japana, vratio se na svoju domaću trku u Australiji i vodio u ranim krugovima. Godinu je završio 11. na tabeli, sa 82 boda.
Pramac Rejsing (2018-2020)[uredi | uredi izvor]
Godine 2018. Miler je prešao u Pramac Racing, sada vozi Dukati, uz Danila Petručija. Međutim, za razliku od italijana, morao je da se drži motocikla iz 2017. godine. Ipak, australijanac je osvojio dva četvrta mesta u Argentini i Francuskoj, kao i pol poziciju u Argentini, završivši sezonu na 13. poziciji, sa 91 bodom. 2019. Miler je vozio spec-19 Ducati, nakon što je Petruči prešao u fabrički tim Dukatija. Njegov timski kolega je bio šampion Moto2 iz 2018. Frančesko Banjaja. Sezona je počela snažno za Milera, pošto se u Kataru kvalifikovao kao 4., ali je bio primoran da se povuče u trci zbog polomljenog sedišta dok se borio za vođstvo. Miler je osvojio pet podijuma u Ostinu (njegov prvi podijum od pobede u Asenu 2016.), Brnu, Aragonu, Filip Ajlendu i Valensiji, sva 3. mesta. Sezonu je završio kao 8. ukupno, sa 165 bodova.
Za 2020. godinu, u svojoj poslednjoj sezoni sa Pramac Racing Ducatijem, Miler je završio među prvih deset u svim trkama koje je završio,sa najboljim drugim mestom u Valensiji i Portimau.
Međutim, Miler je imao nekoliko diskvalifikacija tokom sezone, uključujući i Anduluziju zbog greške na intenzivnoj julskoj vrućini u Herezu; diskvalifikacija u Mizanu 2 zbog toga što je vizir Fabija Kvartarara koji se otkinuo i uvukao se u Milerov usis za vazduh, što je dovelo do smanjenja snage; sumnja na kvar motora se takođe dogodila tokom borbe u vodećoj grupi u Le Manu; i početni uglovi Aragona 2, gde se Bred Binder sudario sa Milerom, okončavši obe njihove trke. Miler je snažno zatvorio sezonu 2020. sa dva 2. mesta, spektakularno se boreći sa Frankom Morbidelijem u poslednjem krugu i u Valensiji i u Portimau, a sezonu je završio na 7. mestu u prvenstvu, sa 132 boda.
Dukati Lenovo Tim (2021)[uredi | uredi izvor]
Tokom testiranja u Kataru, Miler, koji je sada u fabričkom timu Dukatija, postavio je nezvanična rekordna vremena u krugu, ali se mučio u trkama, završio je tek 9. u obe trke održane u Dohi. Tokom druge trke u Kataru, Miler je postao frustriran i ušao u borbu sa braniocem svetskog šampiona Džoan Mir: sekvenca je počela kada je Mir agresivno pretekao Milera, zbog čega je Mir nakratko izgubio stisak, morao je da podigne svoj bicikl i umalo da izbaci Milera sa staze. Miler je tada uzvratio sudarivši se sa Mirom koji je krenuo niz zadnji deo staze. Kasnije u trci Miler je izazvao još jednu skoro nesreću koja je mogla da uništi i Mira i vozača fabričke Jamahe Maverika Vinjalesa, ali je Miler odbio da se izvini za incidente, rekavši da je Mir kriv za bilo kakve susrete na stazi.[9]
Miler je bio podvrgnut uspešnoj operaciji u Španiji zbog kompartment sindroma i vratio se trci u Portugalu.[10] Na Velikoj nagradi Portugala pokazao je dobar tempo celog vikenda, ali je pao na početku trke.[11] Na narednim trkama u Herezu, gde se kvalifikovao kao 3. na tabeli, Miler je imao snažan start u prvoj liniji, ali ga je Fabio Kvartararo prešao na početku trke.
Miler je vratio vođstvo sa sedam krugova do kraja, nakon što je i sam Kvartararo patio od kompartment sindroma, povećavajući zaostatak od jedne sekunde u odnosu na svog saigrača Banjaje kako bi obezbedio svoju prvu pobedu u 2021. Za Milera bi ovo bila druga pobeda u MotoGP posle pet godina pauze, prva na Dukatiju i prva pobeda u suvim uslovima. To je ujedno bila i prva pobeda Dukatija u 2021. i prva pobeda u Herezu od 2006. godine.[12] Miler je svoju pobedu u Herezu nadovezao na pobedu u Le Manu sledećeg vikenda, što je bilo značajno jer je savladao dva penala za duga kruga i obezbedio dominantnu pobedu. Završio bi treći u Barseloni, pre nego što je zbog loše serije sredinom sezone ispao iz takmičenja za šampionat. Dobro je završio sezonu sa dva treća mesta u Portimau i Valensiji[13], ukupno je završio sezonu sa dve pobede, pet podijuma, 181 bodom i 4. u šampionatu.
Statistika karijere[uredi | uredi izvor]
Grand Pri motociklističke trke[uredi | uredi izvor]
Po sezoni[uredi | uredi izvor]
| Sezona | Klasa | Motocikl | Tim | Trka | Pobede | Podijumi | Pol pozicije | Najbrži krug | Poeni | Pozicija na tabeli |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2011 | 125cc | Aprilia | RZT Racing | 6 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | NC |
| KTM | Caretta Technology | |||||||||
| 2012 | Moto3 | Honda | Caretta Technology | 14 | 0 | 0 | 0 | 0 | 17 | 23rd |
| 2013 | Moto3 | FTR Honda | Caretta Technology – RTG | 17 | 0 | 0 | 0 | 0 | 110 | 7th |
| 2014 | Moto3 | KTM | Red Bull KTM Ajo | 18 | 6 | 10 | 8 | 1 | 276 | 2nd |
| 2015 | MotoGP | Honda | CWM LCR Honda | 18 | 0 | 0 | 0 | 0 | 17 | 19th |
| 2016 | MotoGP | Honda | EG 0,0 Marc VDS | 13 | 1 | 1 | 0 | 0 | 57 | 18th |
| 2017 | MotoGP | Honda | EG 0,0 Marc VDS | 17 | 0 | 0 | 0 | 0 | 82 | 11th |
| 2018 | MotoGP | Ducati | Pramac Racing | 18 | 0 | 0 | 1 | 0 | 91 | 13th |
| 2019 | MotoGP | Ducati | Pramac Racing | 19 | 0 | 5 | 0 | 1 | 165 | 8th |
| 2020 | MotoGP | Ducati | Pramac Racing | 14 | 0 | 4 | 0 | 1 | 132 | 7th |
| 2021 | MotoGP | Ducati | Ducati Lenovo Team | 18 | 2 | 5 | 0 | 0 | 181 | 4th |
| 2022 | MotoGP | Ducati | Ducati Lenovo Team | 6 | 0 | 1 | 0 | 0 | 42* | 11th* |
| Ukupno | 178 | 9 | 26 | 9 | 3 | 1170 | ||||
Po klasi[uredi | uredi izvor]
| Klasa | Sezona | 1st GP | 1st Pod | 1st Win | Trka | Pobdea | Podiumi | Pol pozicije | Najbrži krug | Poeni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 125cc | 2011 | 2011 Germany | 6 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | ||
| Moto3 | 2012–2014 | 2012 Qatar | 2014 Qatar | 2014 Qatar | 49 | 6 | 10 | 8 | 1 | 403 |
| MotoGP | 2015–present | 2015 Qatar | 2016 Netherlands | 2016 Netherlands | 123 | 3 | 16 | 1 | 2 | 767 |
| Ukupno | 2011–present | 178 | 9 | 26 | 9 | 3 | 1170 | |||
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Jack Miller Biography”. Jack Miller (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-05-14.
- ^ „Ducati Lenovo Team MotoGP”. www.ducati.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-05-14.
- ^ Sports, Dorna. „2022 MotoGP World Championship - Official website with news, calendar, videos and results | MotoGP™”. www.motogp.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-05-14.
- ^ „Lack of Honda 'support' led to Jack Miller leaving Marc VDS”. www.autosport.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-05-14.
- ^ S.L, Dorna. „motogp.com · GP RESULTS - 2014 VAL Moto3 RAC Classification”. motogp.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-05-14.
- ^ Sports, Dorna. „Marquez clinches title in third as Miller wins final race | MotoGP™”. www.motogp.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-05-14.
- ^ „Miller apologises to Crutchlow for wipe out”. Crash (na jeziku: engleski). 2015-08-31. Pristupljeno 2022-05-14.
- ^ Sports, Dorna. „Jack Miller joins the Marc VDS Racing Team for 2016 | MotoGP™”. www.motogp.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-05-14.
- ^ „Aussie MotoGP rider Jack Miller criticised for 'super dangerous' move at 200kph”. ABC News (na jeziku: engleski). 2021-04-04. Pristupljeno 2022-05-14.
- ^ „Ducati MotoGP rider Miller undergoes arm surgery”. www.motorsport.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-05-14.
- ^ „Jack Miller 'in the trenches' after 'costly mistake'”. Crash (na jeziku: engleski). 2021-04-19. Pristupljeno 2022-05-14.
- ^ „Win ‘meant a lot today, could not hold back’ emotion - Miller”. Crash (na jeziku: engleski). 2021-05-02. Pristupljeno 2022-05-14.
- ^ „Ducati triumphs at Valencia with its first historic podium lockout in MotoGP. Pecco Bagnaia wins the Valencia GP ahead of Jorge Martin and Jack Miller.”. www.ducati.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-05-14.