Nomokanon
Nomokanon (grč. Νομοκανών — «zakon-pravilo») je srednjovekovna kodifikovana zbirka crkvenog prava Pravoslavne Crkve, uključujući građanski sekularni pravila.
Istorijski gledano, Nomokanon je počeo da se uspostavlja za vreme vladavine Justinijana Velikog i konačno je ustanovljen kao kanonski i obavezan za Pravoslavnu Crkvu na Carigradskom saboru (920). [1] Autorstvo prvog nomokanona pripisano je Jovanu Sholastiku i njegovom konačnom verzija patrijarhu Fotiju. Nakon osnivanja, Nomokanon nastavlja da se razvija u skladu sa zahtevima vremena. [2]
