Normalizovani broj

Realni broj se naziva normalizovanim, ako je predstavljen u formi:

$\pm d_{0}.d_{1}d_{2}d_{3}\dots \times 10^{n}$

gde je n ceo broj, $d_{0},$ $d_{1},$ $d_{2}$, $d_{3}$... su cifre brojčane baze 10, i $d_{0}$ je različit od nule.

Primer broja $x=918.082$ u normalizovanoj formi je

$9.18082\times 10^{2}$,

dok je broj −0.00574012 u normalizovanoj formi

$-5.74012\times 10^{-3}.$

Jasno je da svaki broj koji je različit od nule može biti normalizovan.

Ista definicija važi i za brojeve predstavljene u nekoj drugoj brojevnoj bazi (sa osnovom koja nije 10). U bazi b normalizovani broj će imati oblik

$\pm d_{0}.d_{1}d_{2}d_{3}\dots \times b^{n},$

gde ponovo $d_{0}\not =0,$ i „cifre“ $d_{0},$ $d_{1},$ $d_{2}$, $d_{3}$... su celi brojevi između $0$ i $b-1$.

Konvertovanje broja u osnovu 2 i normalizovanje su prvi koraci pri zapisivanju realnog broja u obliku broja u pokretnom zarezu u računaru.

Vidi još

• Naučna notacija
• Broj u pokretnom zarezu