Radoslav Andrijić
| Radoslav | |
|---|---|
| Porodica | |
| Roditelji | Andrija Miroslavljević |
| Dinastija | Miroslavljevići |
| humski župan | |
| Period | oko 1254. |
| Prethodnik | Andrija Miroslavljević |
| Naslednik | Vojvoda Vojin |
Radoslav Andrijić bio je humski župan oko 1254. godine.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Radoslav je bio sin Andrije Miroslavljevića i unuk Nemanjinog brata Miroslava. U izvorima se pominje 1254. godine kao ugarski vazal. Njegova vladavina je u vezi sa ratom koga su Dubrovčani vodili protiv srpskog kralja Uroša (1243-1276)[1]. Dubrovčani 1253. godine stupaju u savez sa Drugim bugarskim carstvom. U Dubrovniku je 15. jula 1253. godine sklopljen savez prema kome je bugarski car Mihailo Asen preuzeo na sebe obaveze koje su srpski vladari imali u pogledu Dubrovnika u slučaju da ovlada Kraljevinom Srbijom. Savez sa Bugarima bio je na snazi 22. maja 1254. godine[2] kada su Dubrovčani u rat uvukli i humskog župana Miroslava, potomka Nemanjinog brata Miroslava. Kao "kletvenik verni", Radoslav se obavezao ugarskom kralju da će "činiti rat kralju Urošu i njegovim ljudima dokle vaš grad Dubrovnik stoji u ratu sa Urošem i njegovim ljudima"[3]. Koalicija, međutim, nije naškodila srpskom kralju te su već avgusta 1254. godine Dubročani sklopili mir sa Srbijom. Uroš im je poveljom potvrdio ranije povlastice. Dubrovnik je morao da plati ratnu odštetu i da oslobodi zarobljenike. Županu Radoslavu gubi se svaki trag nakon ovog rata. Verovatno ga je Uroš svrgao sa vlasti i Hum tešnje pripojio svojoj državi[2].
Reference[uredi | uredi izvor]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Vladimir Ćorović, Istorija srpskog naroda, Dom i škola (2006)
- Istorija srpskog naroda, grupa autora, SKZ (1999)