Sociologija rada

Sociologija rada je grana sociologije koja proučava interakcije osoba na radnom mestu, uticaj različitih faktora na produktivnost (uključujući psihofizičko zdravlje i porodične odnose) i efikasnije odnose među zaposlenima i upravom. U smislu zaštite na radu, zapošljavanja osoba sa disabilitetima i socijalnog obezbeđivanja zaposlenih, sociologija rada je bliska socijalnom radu i proučava se u okviru njegovih studija, posebno u pripremi socijalnog radnika za rad u preduzećima. Na makroekonomskom nivou, sociologija rada izučava uticaj promena u procesu rada na čitavo društvo (implementacije novih sistema upravljanja, industrijalizacije, robotizacije i sl.)

Pojam rada[uredi | uredi izvor]

Rad je specifična osobina čoveka i osnovni uslov njegovog opstanka u odgovarajućim kulturno – istorijskim oblicima udruživanja. Razne nauke proučavaju pojam rada ali se on i dalje usitnjava i širi. Rad je isuviše opširan pojam pa postoji veliki broj pristupa usled čega se javlja pojmovna neujednačenost.

Sociologija rada[uredi | uredi izvor]

Sociologija rada^[1] je posebna sociološka disciplina koja se bavi izučavanjem rada kao društvene pojave. Iskazuje se u međuzavisnosti karaktera, oblika, organizacije rada i odnosa ljudi u radu. Sociologija rada proučava čoveka u njegovim radnim ulogama, društvene grupe kada delaju kao radne, organizacije i institucije nastale radi usmeravanja radne delatnosti itd...

Odnos opšte sociologije i sociologije rada[uredi | uredi izvor]

Sama opšta sociologija^[2] je otkrila put industrijskoj sociologiji. Ali pogled opšte sociologije nije bio dovoljan pa se stvara potreba za detaljnijim ispitivanjem industrije i njenog rada.Samim tim nastaje nova disciplina industrijska sociologija tj. sociologija rada.

Predmet sociologije rada[uredi | uredi izvor]

Posebno mesto sociologija rada zauzima zahvaljujući istraživačkoj praksi kojom dolazi do osobenih znanja u vezi sa ljudskim radom. U početku dok je sociologija rada bila u nastanku predmet je bio industrijski rad kao dominantna forma. Džon Skot^[3] je prvi definisao industrijsku sociologiju kao specijalnu sociološku disciplinu koja proučava industriju, njene tvorevine i odnos prema širem društvu. Isticanjem industrije sociologija rada se redukovala na izučavanje samo jednog vida rada u modernom društvu. Osim prve identifikacije sociologije rada sa industrijskom sociologijom postojalo je i šire proučavanje ljudskog rada u evropskoj sociologiji.

Nastatnak i konstituisanje sociologije rada[uredi | uredi izvor]

Sociologija rada nastaje uz druge sociološke discipline zajedno sa nastankom sociologije kao nauke a njeno konstituisanje je prošlo kroz tri faze:

Donaučni period razvoja misli o radu
Klasična etapa razvoja misli o radu
Savremena etapa razvoja sociologije rada

Reference[uredi | uredi izvor]

^ „Sociologija rada”. www.tacno.net.
^ „Opšta sociologija”. documents.tips.
^ „John Scott”. studenti.rs. Arhivirano iz originala 02. 03. 2017. g. Pristupljeno 20. 12. 2015.

Literatura[uredi | uredi izvor]

Ovaj članak ili njegov deo izvorno je preuzet iz Rečnika socijalnog rada Ivana Vidanovića uz odobrenje autora.

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

[Sociologija_rada-1] „Sociologija rada”. www.tacno.net.

[2] „Opšta sociologija”. documents.tips.

[3] „John Scott”. studenti.rs. Arhivirano iz originala 02. 03. 2017. g. Pristupljeno 20. 12. 2015.

[1]

[2]

[3]