Плутоново помрачење

С Википедије, слободне енциклопедије
Харонова сенка на површини Плутона за време помрчине (компјутерска симулација).
Харонова сенка на површини Плутона за време помрачења (компјутерска симулација).

До Плутоновог помрачења долази када један од његових пет природних сателита: Харон, Хидра, Никта, Стикс или Кербер пролазе испред Сунца и тако блокирају светлост.

Помрачење Сунца на Плутону се може десити само када се један од орбиталних чворова сателита, места на којима њихове орбите прелазе еклиптику, налази у равнини са местом одакле се види Сунце са површине Плутона. Због великох осног нагиба (120°), ово се може десити само на две тачне Плутонове орбите: афелу и перихелу.

Постоје велике неизвјесности у пречницима четири мањих сателита (Харон је највећи) као и за резултат њиховог пречника (како се виде са Плутона). Познато је како лучне минуте Никте износе 3-9 лучних минута, а код Хидре 2-7, тако да су могуће соларне помрчине са овим сателитима.

Извори[уреди | уреди извор]