Abinski rejon
| Abinski rejon Abinskiй raйon | |
|---|---|
 | |
 | |
| Država |  Rusija |
| Federalni okrug | Južni FO |
| Administrativni subjekt | Krasnodarski kraj |
| Admin. centar | grad Abinsk |
| Koordinate | 44° 51′ 48″ N 38° 10′ 16″ E / 44.86333° S; 38.17111° I |
| Status | opštinski rejon |
| Osnivanje | 1924. |
| Površina | 1.624,10 km2 |
| Stanovništvo | 2017. |
| — broj st. | 96.854 |
| — gustina st. | 59,64 st./km2 |
| Vremenska zona | UTC+3 |
| Registarske tablice | 23, 93, 123 |
| Pozivni broj | +7 86150 |
| OKATO kod | 03 201 000 |
| Zvanični veb-sajt | |
.png)
.png)
Abinski rejon (rus. Абинский район) administrativno-teritorijalna je jedinica drugog nivoa i opštinski rejon smešten u jugozapadnom delu Krasnodarske pokrajine, odnosno na jugu evropskog dela Ruske Federacije.
Administrativni centar rejona i njegovo najveće i najvažnije naselje je grad Abinsk.
Prema podacima nacionalne statističke službe Rusije za 2017. na teritoriji rejona živelo je 96.854 stanovnika ili u proseku 59,64 st/km². Površina rejonske teritorije je 1.624 km².
Geografija[uredi | uredi izvor]
Abinski rejon se nalazi na jugozapadu Krasnodarske pokrajine, obuhvata teritoriju površine 1.624,10 km², i po tom parametru dvadeseti je po veličini rejon u Pokrajini. Graniči se sa Krasnoarmejskim rejonom na severu, na severozapadu je Slavjanski, na zapadu Krimski i na istoku Severski rejon, dok je na jugu Gelendžički gradski okrug.
U reljefu rejona jasno se izdvajaju dva područja. Niska i zamočvarena područja Zakubanjske naplavne ravnice koja se pružaju duž leve obale reke Kubanj na severu rejona postepeno se pretvaraju, idući ka jugu, u brdsko i bežuljkasto područje koje predstavlja severnu podgorinu Velikog Kavkaza. Prosečna nadmorska visina rejonske teritorije je oko 48 metara. Na teritoriji rejona se nalaze brojni, uglavnom manji vodotoci koji teku u smeru severa i nalaze se u basenu Kubanja. Najveći među njima su reke Abin (81 km) sa Adegojem (20 km), Hablj (54 km) i Kuafo (19 km). Na severozapadu rejon izlazi na jugoistočnu obalu Varnavinskog jezera.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Abinski rejon je zvanično uspostavljen 2. juna 1924. kao nižestepena administrativna jedninica tadašnjeg Kubanjskog okruga Jugoistočne oblasti, i prvobitno ga je činilo 8 seoskih opština. Par meseci kasnije postaje delom novoosnovane Severnokavkaske pokrajine.
Privremeno je bio rasformiran od marta 1932. do decembra 1934. kada je ponovo uspostavljen, ali tada kao jedinica Azovsko-crnomorske pokrajine. U tom periodu njegova teritorija se nalazila u sastavu susednog Krimskog rejona. U sastavu Krasnodarske pokrajine je od septembra 1937. godine.
Demografija i administrativna podela[uredi | uredi izvor]
Prema podacima sa popisa stanovništva iz 2010. na teritoriji rejona živelo je ukupno 91.909 stanovnika,[1] dok je prema proceni iz 2017. tu živelo 96.854 stanovnika, ili u proseku oko 59,64 st/km².[2] Po broju stanovnika nalazi se na 19. mestu sa ukupnim udelom u pokrajinskoj populaciji od 1,73%.
| 1959. | 1970. | 1979. | 1989. | 2002. | 2010. | 2017. |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 66.498 | 76.422 | 79.906 | 82.426[3] | 89.794[4] | 91.909[1] | 96.854* |
Napomena:* Prema proceni nacionalne statističke službe.
Na teritoriji rejona nalazi se ukupno 36 naseljenih mesta administrativno podeljenih na 8 drugostepenih opština (dve urbane i 6 ruralnih). Administrativni centar rejona i njegovo najveće naselje je grad Abinsk sa oko 38.000 stanovnika. Status gradskog naselja ima i varošica Ahtirski u kojoj živi oko 21.000 stanovnika. Najveća seoska naselja su stanice Holmskaja (18.000) i Mingreljskaja (5.500 stanovnika).
Etničku većinu u rejonu čine Rusi sa oko 90,0%, a najveće manjinske zajednice su Jermeni sa 3,0% i Ukrajinci sa 1,7%.
Saobraćaj[uredi | uredi izvor]
Preko teritorije Krimskog rejona prolazi deonica A-146 Krasnodar—Novorosijsk.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b "Всероссийская перепись населения 2010 года. Том 1". Архивирано на сајту Wayback Machine (15. март 2013)
- ^ „Čislennostь naseleniя Rossiйskoй Federacii po municipalьnыm obrazovaniяm na 1 яnvarя 2017 goda”. Arhivirano iz originala 31. 07. 2017. g. Pristupljeno 09. 03. 2018.
- ^ „Vsesoюznaя perepisь naseleniя 1989 g. Čislennostь naličnogo naseleniя soюznыh i avtonomnыh respublik, avtonomnыh oblasteй i okrugov, kraёv, oblasteй, raйonov, gorodskih poseleniй i sёl-raйcentrov.”. Vsesoюznaя perepisь naseleniя 1989 goda (na jeziku: ruski). Demoscope Weekly. 1989. Pristupljeno 4. 9. 2012.
- ^ Federalьnaя služba gosudarstvennoй statistiki (21. 5. 2004). „Čislennostь naseleniя Rossii, subъektov Rossiйskoй Federacii v sostave federalьnыh okrugov, raйonov, gorodskih poseleniй, selьskih naselёnnыh punktov – raйonnыh centrov i selьskih naselёnnыh punktov s naseleniem 3 tыsяči i bolee čelovek”. Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2002 goda (na jeziku: ruski). Federalni zavod za statistiku. Pristupljeno 4. 9. 2012.
