Alemanda
Alemanda je plesni i instrumentalni oblik XVI-XVIII veka, u 2/4 ili 4/4 taktu, s kratkim uzmahom, umerenog tempa; sastoji se obično od dva dela.[1] Naziv upućuje na nemačko poreklo, ali se alemanda kao društveni, dvorski ples javlja pre u drugim zemljama; oko 1550. susreće se istovremeno u francuskim i holandskim zbirkama za lautu, i kod engleskih virdžinalista (kao stilizovana plesna kompozicija). Od Engleza su stilizovanu alemandu preuzeli oko 1600. nemački kompozitori. U prvoj polovini XVII veka alemanda se proširila i, kao instrumentalni oblik, postaje sastavni deo barokne svite (najčešće prvi stav), partite i oko 1660. italijanske sonate da camera.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Blatter, Alfred (2007). Revisiting music theory: a guide to the practice. str. 28. ISBN 978-0-415-97440-0.
