Bekuta
Bekuta je, u govoru Kačerskog kraja, istrošena britva (nož za brijanje).
Jeremija M. Pavlović u svojoj knjizi Kačer i Kačerci, o tome kaže:
„Bekuta je, kao nova, bila dobra. To je britva, koja se preklapa. Ona služi čoveku za upotrebu sve dotle, dok sama ne propadne - zarđa. Tada dotični kupi sebi novu, a staru da ženi (kući) na upotrebu. Njome se obično čiste opanci od blata.“[1]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Borisav Čeliković, priređivač: Srpske zemlje, naselja, poreklo stanovništva, običaji; knjiga prva Kačer;
Miloje T. Rakić: Kačer, antropogeografska proučavanja, 1905;
Jeremija M. Pavlović. Kačer i Kačerci. 1928. ISBN 978-86-83697-73-1.