Bolnica Laenek u Parizu
| Bolnica Laenek u Parizu | |
|---|---|
 Bolnica Laenek na slici iz 1839. | |
| Lokacija | |
| Koordinate: 48° 50′ 58″ N 2° 19′ 16″ E / 48.84944° S; 2.32111° I | |
| Mesto | Pariz |
| Region | 7. arondisman |
| Država |  Francuska |
| Istorija | |
| Osnovana | 15. maj 1868. |
| Organizacija | |
| Finansiranje | državna bolnica |
| Vrsta bolnice | opšta bolnica |
| Zdravstvene usluge | |
| Hitna pomoć | Da |
Bolnica Laenek u Parizu je bivša pariska bolnica u 7. arondismanu, locirana na broju 40 u ulici de Sevres, koja je 2000. godine preseljene u evropsku bolnicu Žorž Pompidu. Ime je dobila po Rene-Teofil-Ijasent Laeneku (franc. Rene-Theophile-Hyacinthe Laënnec (1781 — 1826), po francuskom lekaru, izumitelju stetoskopa (slušalica), koji je uveo novu metodu u fizikalnom pregledu bolesnika, indirektnu auskultaciju.[1]
Položaj[uredi | uredi izvor]
Bolnica Laenek se nalazi u 7. arondismanu Pariza, omeđena ulicama 40-42 rue de Sèvres, 65-79 rue Vaneau i 4 impasse Oudinot
Istorija[uredi | uredi izvor]
Začeta u znaku hrišćanstva na prostoru zapadnog dela bivše rimske carevine, hrišćanska crkva sa sedištem u Rimu, izložila je svom duhovnom uticaju celokupan zapadnoevropski svet, dajući novoizgrađenoj kulturi puno hrišćansko obeležje. Na društveni život srednjeg veka hrišćanska crkva sve više uticala svojim dogmama, koja su se značajno ispoljila i u monaškoj medicini, koja je bez obira na sve negativne uticaje bila jedini tračak svetlosti u ovom razdoblju. Razvoj „monaške (samostanske) medicine“, u kojoj se posebno ističu Sveti Benedikt (480–543), u Monte Kasinu (Monte Cassinou) i Kasiodor Senator (Magno Flavije Aurelije Kasiodor, između 485 i 487 — 565) dalo je značajan podsticaj monahsima da izučavaju medicinu i bave se lečenjem i prvim oblicima palijativne nege.
U takvim uslovima začeta je i blnica Laenek, koja je prvobitno u srednjem veku bila hospicijum (svratište, konačište sa spavaonicama) za smeštaj hodočasnika, a nešto kasnije i prihvatilište za neizlečive bolesnike.[2]
Bolnica je osnovana 1637. godine, zahvaljujući donacijama Joulet de Chatillon-a i kardinala La Rochefoucauld (kraljevog velikog kapelana), kao hospicij za prijem previše starih ili previše siromašnih bolesnika koji nisu mogli da budu primljeni na neko drugo mesto u Parizu.
Godine 1658. bolnica je već imala 108 kreveta, čiji broj je neprestano rastao da bi 1788. godine dostigao brojku od 370 kreveta.
U memorijalnom delu bolnice se nalaze grobovi kardinala La Rochefoucauld-a i nekoliko članova porodice Turgo, u kojoj je Žak Turgo bio ministar Luja XVI.[2]
U svojim Memoarima o pariskim bolnicama, Jacques Tenon, 1788. godine, je ovako opisoa hospicija za neizlečive: „to su dve zgrade poređane u krst, odvojene kapelom, jedna za muškarce, a druga za žene".
Francuska Revolucija 1789. godine izazvaće velike preokrete u bolnicama Pariza pa su tako u njoj od 1801. smeštane samo žene.
Godine 1878. godine bolnica je preimenovan je u bolnicu Laenek, u čast velikana francuske medicine Rene-Teofil-Ijasent Laeneka izumitelja stetoskopa (slušalica), koji je uveo novu metodu u fizikalnom pregledu bolesnika, indirektnu auskultaciju i time usavršio dijagnostiku.[1]
Tokom 1990-ih, Assistance publique - Hôpitaux de Paris (AP-HP) želeći da prilagodi bolnicu uslovima prakse savremene medicine, odlučio je da proda nekoliko svojih pariskih lokacija, uključujući i bolnicu Laennek, za finansiranje izgradnje evropske bolnice Žorž Pompidu, u kojoj bi bile grupisane razne službe.[2]
Bolničke službe i laboratorije zauvek će napustiti ovu lokaciju u decembru 2000. prelaskom u evropske bolnice Žorž Pompidu,
Orijentisana uglavnom na lečenje tuberkuloza, bolnica Laenek je bila vodeće mesto u Parizu u kome se sprovode brojne studije iz oblasti plućne patologije, koje su doprinele trenutnom terapijskom i preventivnom napretku.[2]
Epilog[uredi | uredi izvor]
Nakon preseljenja bolnice u novu zgradu 2000. godine njeni objekti su prodati investitorima koji su na ovoj lokaciji površine 4 hektara izvršili konverziju zemljišta i objekata u:
- 197 stanova
- 80 objekata za socijalno stanovanje
- 50 studentskih soba
- 17.200 m² kancelarija
- 4.500 m² lokala
- 1 prebivalište za starije osobe
Kompleks ćini 12 zgrada od po 7 spratova, okruženih sa 14.000 kvadratnih metara zelenih površina, uključujući javne i unutrašnje bašte, podzemna parkirališta i vrtove.[3]
- Nekadašnja bolnica Laenek nakon renoviranja (2000-2012)
-
Kapela stare bolnice -
Zvonara kapele -
Stare zgrade nakon obnove -
Fasada nakon renoviranja -
Ulaz i dvorište -
Vrt -
Renovirani paviljon
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Rene Theophile Hyacinthe Laënnec (1781–1826): The Man Behind the StethoscopeRene Theophile Hyacinthe Laënnec (1781–1826): The Man Behind the Stethoscope
- ^ a b v g „Hôpital Laënnec / Histoire de l'Inserm”. histoire.inserm.fr. Arhivirano iz originala 26. 11. 2022. g. Pristupljeno 9. 1. 2021.
- ^ „A Paris, l'ancien hôpital Laennec transformé en un îlot haut de gamme”. Le Monde.fr (na jeziku: francuski). 14. 12. 2013. Pristupljeno 9. 1. 2021.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
Mediji vezani za članak Bolnica Laenek u Parizu na Vikimedijinoj ostavi
| Normativna kontrola: Geografske |
|---|
