Delibašino selo
Delibašino selo je mjesto na kome se mogu pratiti začeci banjalučke industrije koji su vezani za dolazak Trapista na ovo područje 1869. godine. Kao poseban katolički red sveštenika, koji je nastao u francuskom samostanu La Trape, dobili su dozvolu od tadašnje turske vlasti da formiraju zajednicu na ovom području.
Ubrzo su izgradili pravi poljoprivredno-zanatsko-industrijski kombinat, razvijajući industriju piva,[1] sira, tjestenina, tkanina. Izgradili su i samostan, hidrocentralu, mlin, štampariju, ciglanu, kovačnicu, kamenolom, pekaru i druge objekte. Kod reda Trapista je postojao specifičan zavjet ćutanja koji je upućivao na rad i molitvu. U Delibašinom selu mogu se posjetiti trapistički samostan, banjalučka pivara i pivnica, stara hidrocentrala, kao i Trapiske park šume koje predstavljaju pravu oazu nadomak grada, pogodnu za odmor i rekreaciju. [2]
Hidroelektrana u Delibašinom[uredi | uredi izvor]
Hidroelektrana Delibašino selo je jedna od najstarijih na Balkanu. Izgrađena je i počela je sa radom 1899. godine za potrebe prostorija i industrijskih pogona katoličkog reda u Trapistima kraj Banjaluke. Trapisti su najpre izgradili drvenu branu. Kad su vidjeli da je ta turbina premala, kupili su jaču turbinu od 300 konjskih snaga. Nakon toga je grad već počeo dobijati struju i šira gradska okolina. Ta brana je nažalost i pukla 1913. godine, pa su trapisti nakon toga izgradili betonsku branu. Nažalost i ta brana nije u funkciji pedesetak godina.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ latrappetrappist.com
- ^ „Delibašino selo[[Kategorija:Botovski naslovi]]”. Arhivirano iz originala 10. 09. 2017. g. Pristupljeno 10. 09. 2017. Sukob URL—vikiveza (pomoć)