Izaurijski rat

Izaurijski rat
Mesto {{{lokacija}}}

Izaurijski rat je naziv za ustanak Izaurijaca protiv vlasti vizantijskog cara Anastasija I. Vođen je u periodu od 492. do 497. godine i završen je pobedom vizantijskog cara.

Rat

Uzroci Izaurijskog rata vuku korene u politici Anastasijevog prethodnika Lava I koji je u Izauriji, siromašnoj, brdovitoj i zabačenoj zemlji pronašao, ne samo dragocen izvor ljudstva za carsku vojsku već i protivtežu germanskim najamnicima koji su sve više dominirali carskom vojskom i tako pretili da pokopaju Istočno rimsko carstvo isto kao što su pokopali i Zapadno. Izaurijci su brzo napredovali u redovima carske uprave sve dok 474. godine na presto nije stupio izaurijski general Zenon. Međutim, u Konstantinopolju, Izaurijci su bili omraženi kao neobrazovani i sirovi varvari zbog čega su odmah nakon Zenonovog stupanja na presto izbijale demonstracije protiv izaurijske vlasti. Nakon Zenonove smrti 491. godine, narod je na Hipodromu demonstracijama tražio "rimskog cara", ustajući protiv Zenonovog brata Longina koji se smatrao najverovatnijim Zenonovim naslednikom. Te zahteve je poslušala Zenonova udovica Arijadna koja je udajom sa Anastasijem omogućila mirno rešavanje sukoba.

Anastasije je svoj položaj osigurao izvršavajući čistku izaurijskih kadrova i prodajući svu njihovu imovinu. Zbog toga Izaurijci na čelu sa Longinom 492. godine dižu ustanak. Pridružio im se i izaurijski general Longin od Kardale. Atanasije je na njih poslao vojsku na čelu sa Jovanom Skitom i Jovanom Grbavcem (Flavije Jovan) koja ustanicima nanosi poraz u bici kod Kotieja. Oni se povlače u Izauriju odakle 493. godine vode borbe u Kapadokiji za grad Klaudiopolis. Od 494. do 497. godine ustanici uspešno pružaju otpor zahvaljujući opskrbi iz kilikijske luke Antiohije koju je omogućio Longin od Selina. Dugotrajni rat je izmorio Anastasija, ali mu istovremeno i pružio priliku da 496. godine svrgne patrijarha Eufemija sa kojim je došao u sukob zbog svojih mijafizičkih uverenja. Godine 497. Jovan Grbavac je zarobio Longina od Selina, a potom i druge ustaničke vođe koji su dovedeni u prestonicu i prisiljeni da izvedu proskinezu pred pobedničkim carem. U čast pobede, Anastasije je sagradio kapiju Halke, a pesnik Hristodor je ispevao danas izgubljeni ep Izaurijaca (Ἰσαυρικά).

Vidi još

• Anastasijev rat
• Akakijeva šizma

Izvori

• Norič, Dž. Dž. Vizantija, rani vekovi. ISBN 978-86-505-1428-3.