Katarina St. Pavlović
Katarina Pavlović | |
|---|---|
| Puno ime | Katarina St. Pavlovićeva |
| Datum rođenja | 1872. |
| Mesto rođenja | Beograd, Srbija |
| Datum smrti | nepoznat |
| Mesto smrti | nepoznato (Beograd?) |
Katarina St. Pavlović, odnosno Katarina St. Pavlovićeva,[a] (Beograd, 1872 — ?) bila je profesorka Više ženske škole u Beogradu, prevodilac i poliglota. Jedna je od prvih visokoobrazovanih Srpkinja, koja je ceo život posvetila pedagoškom radu, odnosno obrazovanju devojaka u Srbiji.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Katarina Pavlović rođena je 1872. godine u Beogradu, u porodici Stojka i Jelene Pavlović. Školovala se u Beogradu, gde je završila osnovnu šest razreda Više ženske škole. Gimnaziju nije mogla da nastavi, jer Kolegijum tadanje beogradske gimnazije (muške) nije dozvoljavao upis ženske dece. Ipak, na zahtev Katarininog oca, Ministarstvo prosvete joj dozvoljava, kao odličnoj učenici, da nastavi školovanje na Filozofskom odseku. Visokoškolsko obrazovanje stekla je 1894. Njena tri brata bila su profesori Velike škole, dok je četvrti je bio oficir.[3]
Pedagoški rad[uredi | uredi izvor]
Iste godine po diplomiranju Katarina se zaposlila u Višoj ženskoj školi, najpre kao pomoćna nastavnica a već 1898. i kao profesorka. Penzionisana je 1927. godine kao profesorka Učiteljske škole, ali je i posle penzionisanja nastavila sa pedagoškim radom.[4]
Katarina Pavlović bila je svestrano obrazovana. Poznavala je nekoliko jezika i bavila se prevodilačkim radom, uglavnom prevođenjem pozorišnih komada. Sa svojim učenicama pripremala ih je i izvodila na javnim priredbama. U njenoj porodičnoj kući postojala je velika biblioteka, koja je bila dostupna njenim učenicama. Katarina je sa njima organizovala čitanje knjiga, a posle toga priređivala male diskusione tribine. Među njenim učenicama bila je Radojka Rojka Bajalović, kasnije amaterska glumica, koja je uspešno igrala u mnogim komadima, čak i u poznatom pozorištu „Orfeum” Brane Cvetkovića.[5] Takođe njena učenica bila je i slikarka Mara Lukić Jelisić,[6] koja je kasnije naslikala portrete cele porodice Pavlović.
Za svoj nesebičan rad u oblasti obrazovanja Katarina St. Pavlović je odlikovana.[3]
Napomene[uredi | uredi izvor]
- ^ Nekada su se devojke i neudate oslovljavale očevim prezimenom, dodavanjem sufiksa "eva" (npr. Pavlovićeva, kakav je ovde slučaj), a udate muževljevim prezimenom, dodavanjem sufiksa "ka" (npr. Pavlovićka).[1] Ovaj način oslovljavanja nije više u upotrebi, jer se žena ne smatra osobom koja nekome pripada,[2] ali je Katarina Pavlović ostala zabeležena u dokumentima kao Pavlovićeva.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Belić, Aleksandar (1952). Naš jezik, knj. V, sv. 1-2. Beograd: SANU. str. 265. Pristupljeno 14. 4. 2021.
- ^ „Ženska prezimena”. pismenica.rs. Pristupljeno 14. 4. 2021.
- ^ a b „Znamenite Beograđanke”. B92. 28. 03. 2011. Pristupljeno 14. 4. 2021.
- ^ „mali imenik VELIKIH DAMA”. PRAVO SLOVO. Pristupljeno 14. 4. 2021.
- ^ „ZAPISI IZ ARHIVA: Vjesnici slobode (1): Oslobodioci stigli na Aranđelovdan 1918.”. Glas Srpske. Pristupljeno 14. 4. 2021.
- ^ „Mara Lukic JELISIC (1885-1979)”. artprice.com. Pristupljeno 14. 4. 2021.