Kvint Cecilije Metel Kretik
Kvint Cecilije Metek Kretik (oko 135. p. n. e. – kasne 50-te p. n. e.) bio je rimski konzul i vojskovođa.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Pripadao je Metelima, jednoj od najuglednijih rimskih porodica čiji su članovi, čak i u navodima savremenika, bili "pretplaćeni" na mesta konzula. Deda mu je bio konzul Kvint Cecilije Metel Makedonac, a otac konzul Gaj Cecilije Metel Kaprarije.
I sam Metel, koji je pripadao stranci optimata, mogao je računati na uspešnu političku karijeru. Godine 74. p. n. e. je izabran za pretora, a godine 73. p. n. e. za pontifeksa što je ostao do smrti. Metelova sestra Cecilija Metela se, pak, udala za Gaja Vera, zloglasnog guvernera Sicilije, pa je zato Metel bio Verov saveznik. Zbog toga je bio žestoko napadnut od Cicerona u znamenitom sudskom procesu 70. godine p. n. e. tokom koga je Ver bio prisiljen na izgnanstvo u Masiliju.
Taj proces, međutim, nije previše naškodio Metelu, koji je godine 69. p. n. e. izabran za konzula. Mandat mu je bio za vreme Trećeg mitridatskog rata, tokom koga je ostrvo Kreta postalo jedno od glavnih izvora ljudstva za Mitridata, odnosno jedno od glavnih uporišta pirata koji su tada predstavljali veliki problem za pomorski promet i trgovinu na Mediteranu. Nakon što je njegov kolega Kvint Hortenzije odbio da preuzme komandu za pohod na Krit, ona je pripala Metelu. Nakon što se iskrcao, Metel je uspeo zauzeti nekoliko gradova. Krićani su zbog toga godine 67. p. n. e. poslali izaslanstvo Pompeju moleći ga da preuzme komandu kako bi mu se mogli predati i tako isposlovati blaže uslove. Pompej je prihvatio ponudu i u njihovo ime potpisao mirovni sporazum, te naložio Metelu da napusti ostrvo. Metel je, pak, odbio taj nalog i na ostrvu ostao dok i sam nije isposlovao novi sporazum. Kada se vratio, tek je 62. godine p. n. e. uspeo isposlovati trijumf, nakon koga je stekao nadimak "Krićanin". On i Pompej su do kraja života ostali ljuti politički suparnici.
Izvori
[uredi | uredi izvor]- Grant, Michael. Cicero: Selected Works. London: Penguin Books. 1960. 45-47.
- Hornblower, Simon and Anthony Spawforth. The Oxford Classical Dictionary, 3rd Edition. New York: Oxford University Press. 1996. 269.
- Humphries, Rolfe. The Satires of Juvenal. Bloomington: Indiana University Press. 1958. 102.
- Salazar, Christine F. Brill's New Pauly: Encyclopedia of the Ancient World Vol. 2. Boston: Brill Leiden. 2003. 874-879.
- Watson, John Selby. Eutropius: Abridgement of Roman History. London: Henry G. Bohn. 1853. 6.11.
- Winstedt, E.O. Cicero: Letters to Atticus. Cambridge: Harvard University Press. 1912. 83.
- The Conquest of Crete from Constantine VII Porphyrogenitus: The Embassies. http://www.livius.org/ap-ark/appian/appian_sicily.html
- Yonge, C.D. Post Reditum in Senatu. London: Henry G. Bohn. 1856.
| Konzul Rimske republike zajedno sa Kvint Hortenzije 69. p. n. e. |
