Право на приговор
| Pravo na prigovor | |
|---|---|
 Srpski poster bioskopskog izdanja | |
| Izvorni naslov | Just Mercy |
| Režija | Destin Danijel Kreton |
| Scenario |
|
| Producent | Žil Neter |
| Temelji se na | Pravo na prigovor: Priča o pravdi i iskupljenju Brajana Stivensona |
| Glavne uloge | |
| Muzika | Džoel P. Vest |
| Direktor fotografije | Bret Pavlak |
| Montaža | Nat Sanders |
| Producentska kuća |
|
| Distributer | Warner Bros. Pictures |
| Godina | 2019. |
| Trajanje | 137 minuta[1] |
| Zemlja | Sjedinjene Države |
| Jezik | engleski |
| Budžet | 25 miliona američkih dolara[2][3] |
| Zarada | 50.4 miliona američkih dolara[4] |
| Veb-sajt | www |
| IMDb veza | |
Pravo na prigovor (engl. Just Mercy) je američki biografsko-pravno-dramski film iz 2019. godine kopisca i reditelja Destina Danijela Kretona, i igraju Majkl Bakari Džordan, Džejmi Foks, Rob Morgan, Tim Blejk Nelson, Rejf Spol i Bri Larson. Priča istinitu priču o Valteru Makmilijanu, koji se, uz pomoć mladog branioca Brajana Stivensona, žali na presudu za ubistvo. Film je zasnovan na istoimenim memoarima, koje je napisao Stivenson.[5]
Film Pravo na prigovor je svetski premijerno prikazan 6. septembra 2019. godine na Filmskom festivalu u Torontu, i bioskopski je izdat 25. decembra 2019. godine od strane Warner Bros. Pictures-a. Film je bioskopski izdat 30. januara 2020. godine u Srbiji od strane Blitz-a. Film je dobio pozitivne kritike kritičara i zaradio je 50.4 miliona američkih dolara. Foks je nominovan za nagradu za najboljeg glumca u sporednoj ulozi na 26. dodeli nagrada Udruženja filmskih glumaca.
Radnja[uredi | uredi izvor]
Godine 1989, idealistički mladi diplomirani pravnik sa Harvarda Brajan Stivenson putuje u Alabamu nadajući se da će pomoći u borbi za siromašne ljude koji ne mogu priuštiti odgovarajuće pravno zastupanje. Udružujući se sa Evom Ansli, on osniva Inicijativu za ravnopravnost, a zatim putuje u zatvor kako bi se sastao sa zatvorenicima osuđenim na smrt. Upoznaje Voltera „Džonija D.” Makmilijana, Afroamerikanca, osuđen za ubistvo belkinje Ronde Morison 1986. godine. Stivenson preispituje dokaze u ovom predmetu i otkriva da se oni u potpunosti oslanjaju na svedočenje osuđenog prestupnika Ralfa Majersa, koji je pružio izuzetno kontradiktorno svedočenje u zamenu za blažu kaznu na sopstvenom suđenju koje je na čekanju.
Prvi potez Stivensona je traženje pomoći od tužioca Tomija Čapmana; Čapman ga otpušta ne gledajući ni Stivensonove beleške. Potom Stevenson traži od Makmilijanovog porodičnog prijatelja Darnela Hjustona da svedoči da je u vreme ubistva bio negde drugde kod svedoka koji je naknadno lažno potkrepio Majersovo svedočenje, dokaza koji bi doveli do raspada slučaja tužilaštva. Kada Stivenson preda Hjustonovo svedočenje, policija hapsi Hjustona zbog lažnog svedočenja. Iako je Stivenson u stanju da odbaci optužbe za krivokletstvo, Hjuston je zastrašen odbijanjem da svedoči na sudu. Ubrzo nakon toga, Stivensona zastrašuju dvojica zamenika šerifa koji ga pod oružjem uklanjaju iz automobila i ilegalno pretražuju automobil. Odbijaju da mu kažu zašto je zaustavljen i puste ga.
U međuvremenu, odbija se Stivensonova žalba Vrhovnom sudu SAD-a u ime drugog osuđenika na smrt, Herberta Lija Ričardsona. Ričardson je osuđen za ubistvo svoje devojke bombom na njenom tremu i osuđen je na smrt električnom stolicom. Obećavajući da će biti tamo s njim, Stivenson teši Ričardsona tokom njegovih poslednjih trenutaka, a zatim svedoči o strašnom pogubljenju.
Vraćajući se na slučaj Makmilijana, Stivenson se obraća lično Majersu, koji na kraju priznaje da je njegovo svedočenje bilo iznuđeno nakon što se policija poigrala njegovom strahu od opekotina i zapretila da će ga pogubiti električnom stolicom. Stivenson apeluje na lokalni sud da odobri Makmilijanu ponovno suđenje i uspešno ubeđuje Majersa da odustane od svedočenja na štandu, ali sudija ipak odbija da odobri ponovno suđenje. Uznemiren, Stivenson iskazuje svoje frustracije zbog slučaja Enslijevoj. Pojavljuje se na vestima 60 minuta kako bi prikupio javnu podršku u korist Makmilijana, a zatim se žalio Vrhovnom sudu Alabame. Vrhovni sud poništava odluku okružnog suda i odobrava Makmilijanu njegovo ponovno suđenje. Stivenson zatim podnosi zahtev za potpuno odbacivanje optužbi. Suočava se sa Čapmanom kod kuće i pokušava da ga ubedi da mu se pridruži u njegovom pokretu; Čapman ga ljutito izbacuje sa svog imanja. Dolazi dan zahteva i Stivenson se žali sudiji. Čapman pristaje da mu se pridruži u njegovom zahtevu, slučaj se odbacuje, a Makmilijan se konačno ponovo ujedinio sa porodicom.
Epilog napominje da Stivenson i Enslijeva nastavljaju da se bore za pravdu do danas. Do svoje smrti 2013. godine, Makmilijan je ostao prijatelj sa Stivensonom. Dalja istraga o Morisonovoj smrti potvrdila je Makmilijanu nevinost i postavila da je verovatno kriv belac; slučaj nikada nije rešen. Makmilijanov bivši cimer, Entoni Rej Hinton, ostao je u smrtnoj kazni 28 godina sve dok Stivenson nije mogao da odustane od svih optužbi i Hinton je na kraju pušten 2015. godine.
Uloge[uredi | uredi izvor]
| Glumac | Uloga |
|---|---|
| Majkl Bakari Džordan | Brajan Stivenson |
| Džejmi Foks | Volter Makmilijan |
| Bri Larson | Eva Ensli |
| Rob Morgan | Herbert Ričardson |
| Tim Blejk Nelson | Ralf Majers |
| Rejf Spol | Tomi Čepman |
| O'Šej Džekson Mlađi | Entoni Rej Hinton |
| Majkl Harding | šerif Tejt |
| Karan Kendrik | Mini Makmilijan |
| C.J. LeBlanc | Džon Makmilijan |
| Darel Brit-Gibson | Darnel Hjuston |
| Dominik Bogart | Dag Ensli |
| Lindsi Ajlif | sudija Foster |
| Ron Klinton Smit | Vudrou Ajkner |
| Hejz Merkjur | Džeremi Dos |
| Kirk Bovil | Dejvid Voker |
| Terens Rouzmor | Džimi |
| Roda Grifis | sudija Pamela Basčab |
| Norm Luis | glas spikera |
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Just Mercy”. Toronto International Film Festival. Arhivirano iz originala 23. 7. 2019. g. Pristupljeno 23. 7. 2019.
- ^ „Just Mercy (2019)”. The Numbers. Arhivirano iz originala 25. 12. 2019. g. Pristupljeno 12. 3. 2020.
- ^ „Just Mercy" tells the story of Walter McMillian, a wrongfully convicted man who fights a flawed criminal justice system”. NBC News. 24. 10. 2019. Pristupljeno 5. 3. 2020.
- ^ „Just Mercy (2019)”. Box Office Mojo. Arhivirano iz originala 8. 1. 2020. g. Pristupljeno 27. 3. 2020.
- ^ „Just Mercy by Bryan Stevenson | Bestselling Book and Adapted Film”. JustMercy.eji.org (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 20. 11. 2019. g. Pristupljeno 2019-11-22.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Zvanični veb-sajt
- Pravo na prigovor na sajtu IMDb (jezik: engleski)
