Saksija
Saksija je posuda u kojoj se drži zemlja i biljka. Na dnu ima rupu, kako bi višak vode mogao da izađe u naročitu posudu napravljenu za tu svrhu koja je u obliku tanjira. Tradicionalno saksije su se pravile od keramike, a danas se češće prave od plastike, a u poslednje vreme i od biorazgradivih materijala. Saksije se koriste za različite svrhe:
- uzgajanje dekorativnog bilja
- transportovanje biljaka na novu lokaciju
- uzgajanje sadnica
- uzgajanje nežnog bilja u područjima sa hladnom klimom .[1]
Istorija[uredi | uredi izvor]
Kroz vekove, korišćenje saksija uticalo je na hortikulturalno korišćenje biljaka. Egipćani su među prvima koristili saksije za transport biljaka sa jedne na drugu lokaciju. Rimljani su unosili saksije sa zasađenim biljkama unutra, kada je hladno vreme. Prilikom otkrivanja novih delova sveta i novih biljaka, saksije su korišćene za transport novih kultura u druge krajeve sveta. [2]
Zanimljivosti[uredi | uredi izvor]
U srpskom jeziku postoji poslovica, "Otkrio rupu na saksiji", koja ukazuje na preterano isticanje nečega što je opšte poznato. U Atini u periodu između 371. i 287. godine pre nove ere, saksije sa biljkama su bacane u more za vreme festivala u čast Bašti Adonisa. Biljka koju su zvali južno drvo, je odgajana u saksijama jer se teško gajila u prirodi.[3]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Etaerio - A Plant News Weblog: The History of the Flowerpot”. Ubcbotanicalgarden.org. 7. 9. 2004. Arhivirano iz originala 24. 5. 2010. g. Pristupljeno 22. 4. 2010.
- ^ „In praise of the flowerpot / The Christian Science Monitor”. CSMonitor.com. 18. 8. 2004. Pristupljeno 22. 4. 2010.
- ^ Birch, Samuel (1858). History of Ancient Pottery. J. Murray. str. 202.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Birch, Samuel (1858). History of Ancient Pottery. J. Murray. str. 202.
