Sveta Margareta Ugarska
| Sveta Margareta Ugarska | |
|---|---|
 Sveta Margareta Ugarska | |
| Lični podaci | |
| Mesto rođenja | Klis, Ugarska |
| Datum smrti | 18. januar 1270. |
| Mesto smrti | Manastir Svete Margarete na Zečjem ostrvu kod Budima, Ugarska |
| Svetovni podaci | |
| Poštuje se u | Katolička crkva |
| Kanonizacija | 19. novembar 1943. godina od strane Pije XII |
| Beatifikacija | od strane Pije VI |
| Praznik | 18. januar |
| Obeležja | ljiljan i knjiga |
Margareta Ugarska (27. januar 1242. - 18. januar 1270) je bila ugarska princeza i pripadnica dominikanskog reda. Pripadala je ugarskoj srednjovekovnoj vladajućoj dinastiji Arpada.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Margareta je bila ćerka ugarskog kralja Bele IV i Marije Laskarine, grčke princeze. Bila je mlađa sestra Kinge Poljske i Jolande Poljske, kao i nećaka Elizabete Ugarske. Rođena je u tvrđavi Klis u Hrvatskoj, kao osma ćerka kraljevskog para. U Klisu je Bela boravio tokom mongolske invazije na Ugarsku 1241-1242. godine. Sa tri godine Margareta je poslata u dominikanski manastir u Vespremu (1245). Šest godina kasnije prešla je u manastir Presvete Bogorodice na Zečjem ostrvu kod Budima. Ovaj manastir izgradio je Bela za svoju ćerku. U manastiru na Zečjem ostrvu Margareta je provela ostatak života. Otac je želeo da je uda za češkog kralja Otokara II, ali se Margareta tome suprotstavljala. Podaci o životu Svete Margarete poznati su zahvaljujući "Legendi o Svetoj Margareti" pisanoj u 14. veku. Sa latinskog je prevedena na mađarski jezik u 15. veku. Jedini danas sačuvani primerak prepisala je dominikanska sestra Leja Raskaj oko 1510. godine. Margareta je vodila asketski život. Bila je odevena u grube haljine, opasana gvozdenim pojasom i u obući probodenoj ekserima. Predanost askezi možda joj je skratila život. Umrla je 18. januara 1270. godine. Ubrzo nakon smrti otpočeo je proces kanonizacije Margarete. Crkva posvećena ugarskoj princezi pominje se u dokumentu iz 1426. godine. Korake ka kanonizaciji Margarete preduzeo je njen brat Stefan V. Čak 74 čuda pominju se na Margaretinom grobu. Uglavnom je to bilo izlečenje od bolesti, mada joj se pripisuje i oživljenje preminulog čoveka. Postupak kanonizacije neuspešno je izvršen više puta u periodu od 1640. do 1770. godine. Konačno je Margareta kanonizovana od strane pape Pija XII 19. novembra 1943. godine, na praznik Svete Elizabete Ugarske. Rimokatolička crkva proslavlja je 18. januara.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- Katolička enciklopedija, pdf
