Sofija Spic
| Sofija Spic | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 4. februar 1910. |
| Mesto rođenja | Nešvil, Tenesi, SAD |
| Datum smrti | 11. avgust 1956. (46 god.) |
| Mesto smrti | Njujork, SAD |
| Naučni rad | |
| Polje | patologija |
| Institucija | Memorial Sloan Kettering Cancer Center |
| Poznat po | eponimu Spic nevus[1] |
Sofija Spic (eng. Sophie Spitz, Nešvil, Tenesi, 4. februar 1910 – Njujork, 11. avgust 1956) bila je američka doktorica i patolog koja je objavio prvu seriju slučajeva „juvenilnog melanoma“ (posebnog oblika benignih melanocitnih nevusa), kožnih lezija koje su postale poznate po njoj kao Sic nevusi.[2][1] Zbog svog doprinosa patologiji, a posebno zbog svoje dalekovidnosti u zagovaranju upotrebe Papanikolau testa kada je njegova primena bila u razvoju, priznata je kao istaknuti patolog svog vremena.[3]
Život i karijera
[uredi | uredi izvor]Rođena je u Nešvilu u Tenesiju.[4] U mladosti je imala strast za muzikom i posebno je volela violinu.[5]
Njen ujak, Herman Spic, koji je po struci bio patolog inspirisao je Sofiju da nastavi karijeru u medicini. Diplomirala je medicinu na Univerzitetu Vanderbilt 1932. godine a specijalizaciju je obavila u njujorškoj ambulanti za žene i decu, u istorijskom periodu kada je u SAD bilo samo 6% žena lekara, i postala poznato ime u oblasti medicine.[6]
Udala se 1942. godine za Artura Alena, takođe patologa. Neposredno nakon udaje počela je sa radom u Institutu za vojnu patologiju u kome je ostala do kraja Drugog svetskog rata (1945). Radeći u ovom institutu pokazala je interesovanje za tropske bolesti i postala jedan od koautor knjige Patologija tropskih bolesti (Atlasa koji je uredila sa Džejmsom Erlom Ešom).[7]
Nakon Drugog svetskog rata, vratila se na posao u njujoršku ambulantu, na dužnsot direktora odeljenja patologije , i paralelno radila u centru za rak (Memorial Sloan Kettering Cancer Center), u kome je nakon istraživanja opisala dvanaest slučajeva onoga što je tada bilo poznato kao juvenilni melanom. Ona je u ovom melanomu prepoznala dobroćudno (benigno) ponašanje uprkos njegoovoj mikroskopskoj sličnosti sa melanomom.[8] Ovu klinički važnu informacija objavila je u Američkom žurnalu za patologiju 1948. godine. Njoj u čast ova lezija danas oba bolest nosi njeno ime - Spic nevus.[9]
Preminula je u 46. godini života od raka debelog creva, pre nego što je popularizovala svoja medicinska otkrića.[10] U momentu smrti bila na poziciji direktora patologije u bolnici u Njujorku.
Izvori
[uredi | uredi izvor]- ^ a b „Sophie Spitz”.
- ^ Crotty, K. Spitz Naevus: Histological Features and Distinction from Malignant Melanoma. Australasian Journal of Dermatology. 38 (suppl): S49-S53. 1997.
- ^ P. E. Shapiro: Who was Sophie Spitz? The American Journal of Dermatopathology, New York, 1992, 14: 442-446.
- ^ Shapiro, PE. Who Was Sophie Spitz? Am J Dermatopath. 1992;14(5):442-446.
- ^ Gianluca, N. (2014). "The Men or Women Behind Nevi: Sophie Spitz". JAMA Dermatol. 150 (1): 24.
- ^ Ash J.E. In memoriam: Sophie Spitz; an appreciation; 1910-1956. Am J Clin Pathol. 1958;30(6):553–554.
- ^ Ash, JE, Spitz, S (1945) Pathology of Tropical Diseases: An Atlas. Philadelphia: Saunders.
- ^ Allen A.C. Introduction to “Melanomas of Childhood” by Spitz. CA Cancer J Clin. 1991;41(1):37–39.
- ^ Spitz S. Melanomas of Childhood. Am. J. Pathol. 1948;24:591-609.
- ^ „Dr. Sophie Spitz, Pathologist, Dies of 46; Department Head at New York Infirmary”. The New York Times (na jeziku: engleski). 1956-08-11. ISSN 0362-4331. Pristupljeno 2023-01-16.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
