Srednja Zemljina orbita
Srednja Zemljina orbita ili „MEO“ (skraćenica od engleskog naziva „Medium Earth orbit“), je Zemljina orbita koja se nalazi između niske Zemljine orbite koja se završava na 2000 km i geostacionarne Zemljine orbite koja počinje na 35 786 km.[1]
Sateliti u srednjoj Zemljinoj orbiti[uredi | uredi izvor]
Sateliti koji kruže u ovoj orbiti se često nazivaju MEO sateliti.[2] Prvi satelit u srednjoj Zemljinoj orbiti je Explorer 1 lansiran 1958. od strane SAD, kružio je na visini od oko 2500 km.[1] Prvi komunikacioni satelit Telstar lansiran je 1962. godine, i njime je napravljen prvi satelitski prenos slike, prvi satelitski poziv, i prvo slanje telefaksom, orbita satelita je 2,5 sata a visina 5 500 km.[2] Tokom 60-ih godina, SAD su stvorile „MIDAS“ sistem, koji se sastojao od 12 satelita koji su leteli na visini od 3500 km, i služili su da upozore na eventualni napad interkontinentalnim balističkim raketama.[1] Danas se u srednjoj Zemljinoj orbiti nalaze sledeći navigacioni sistemi: američki GPS na visini od 20 300 km, ruski GLONASS na visini od 19,100 km, kineski Beidou, na visini od 21,500 km, i evropski Galileo na visini od 23,200 km.[1]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g [http://ntrs.nasa.gov/archive/nasa/casi.ntrs.nasa.gov/20100007939.pdf IAC-10-A6.4.1 MEDIUM EARTH ORBITS: IS THERE A NEED FOR A THIRD PROTECTED REGION? Nicholas L. Johnson Chief Scientist for Orbital Debris, NASA, Houston, Texas, USA]
- ^ a b What is a Medium Earth Orbit Satellite?
