Ugovor o konfederaciji i stalnoj uniji
Ugovor o konfederaciji i stalnoj uniji (engl. Articles of Confederation and Perpetual Union), ili samo Ugovor o konfederaciji (engl. Articles of Confederation), bio je sporazum između trinaest prvobitnih država Sjedinjenih Američkih Država koji je služio kao prvi ustav.[1] Izrada od strane komisije koju je imenovao Drugi Kontinentalni kongres počela je 12. jula 1776. godine, a odobrena verzija je proslijeđena državama na ratifikaciju krajem 1777. godine. Formalna ratifikacija od strane svih trinaest država završena je početkom 1781. godine. Vlada za vrijeme Ugovora je zamijenjena novim ustavom i federalnim oblikom vlasti 1789. godine.
Čak i neratifikovan, Ugovor je obezbjedio sistem Kontinentalnog kongresa za usmjerenje Američkog rata za nezavisnost, vođenje diplomatskih odnosa sa Evropom, bavljenjem teritorijalnim pitanjima i vezama sa američkim starosjediocima. Ipak, slabost vlade stvorene Ugovorom postalo je pitanje od velike važnosti za ključne nacionaliste. Generalna vlada pod Ugovorom je 4. marta 1789. godine zamijenjena saveznom vladom pod Ustavom Sjedinjenih Država.[2][3] Novim ustavom je predviđena mnogo jača savezna vlada postavljanjem šefa izvršne vlasti (predsjednik), sudova i poreznih institucija.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Jensen, Merrill (1959). The Articles of Confederation: An Interpretation of the Social-Constitutional History of the American Revolution, 1774–1781. University of Wisconsin Press. str. xi, 184. ISBN 978-0-299-00204-6.
- ^ Rodgers, Paul (2011). United States Constitutional Law: An Introduction. McFarland. str. 109. ISBN 978-0-7864-6017-5.
- ^ Owings v. Speed, 18 U.S. 420 (U.S. 1820).
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
