Fabrički dimnjak

Fabrički dimnjak

Fabrički dimnjak je građevinski objekat koji služi za odvođenje dima i drugih štetnih gasovitih supstanci sa mesta gde se stvaraju u atmosferu. Na većoj visini gde se dimnjak završava uvek postoji jači vetar koji dim i drugo raznosi na različite strane. Obično je u sklopu neke „prljave“ industrije čeličane, rafinerije, topionice, cementare i sl.

Fabrički dimnjak je tokom izgradnje zemlje posle Drugog svetskog rata bio simbol industrijalizacije i napredka! Jedan od prvih crteža koja su deca crtala u školama su bile fabrike sa velikim dimnjacima i gomilom dima koji iz njih izlazi.

Fabrički dimnjaci su se najčešće gradili od cigala. Dimnjak pri osnovi ima najveći prečnik koji se polako sužava pri vrhu. Izgradnja fabričkog dimnjaka je u uslovima gradnje pedesetih godina dvadesetog veka bila podvig. Najpoznatiji graditelji dimnjaka su bili građevinci iz mesta Crna Trava u južnoj Srbiji, tzv. „Crnotravci“. Fabrički dimnjaci se danas prave iz prefabrikovanih betonskih prstenova uz pomoć dizalica i gradnja traje par dana.

Buđenjem ekološke svesti među ljudima, počela je ugradnja filtra-otprašivača na fabričke dimnjake radi samanjenja izbacivanja štetnih čestica. Sa dimom koji je posledica sagorevanja uvek je zbog jake promaje u dimnjaku tzv. „cug“, bilo i dosta pepela.

Fabrički dimnjaci kao objekti koji dominiraju prostorom su zgodni i za upotrebu kao nosači telekomunikacionih antena, što se vidi na slici u prilogu.