Cilindar (motor)

Kod okretnog motora, cilindar je prostor u kome se kreće klip.

Unutrašnja površina cilindra formirana je ili od tanke metalne obloge (koja se takođe naziva „čahura”) ili površinskog premaza nanetog na blok motora. Klip je smješten u svakom cilindru sa nekoliko metalnih klipnih prstenova, koji takođe pružaju brtve za sabijanje i ulje za podmazivanje. Klipni prstenovi zapravo ne dodiruju stijenke cilindara, već se voze na tankom sloju maziva.

Parne mašine

Cilindar (i klip) u parnom motoru sa dvostrukim dejstvom

Cilindar u parnom motoru je napravljen sa pritiskom sa krajnjim navlakama i klipom; ventil distribuira pare na krajeve cilindra. Cilindri su liveni u livenom gvožđu, a kasnije i u čeliku. Odlivanje cilindra može da sadrži i druge karakteristike kao što su otvori ventila i nosači za montažu.

Motori sa unutrašnjim sagorijevanjem

Presjek cilindra, zajedno sa ventilima, svjećicom, klipom i šipkom

Cilindar je prostor kroz koji klip putuje, pokretan energijom koja nastaje izgaranjem smješe vazduha i goriva u komori za sagorjevanje.

Kod motora sa vazdušnim hlađenjem, zidovi cilindara su izloženi protoku vazduha, kako bi se obezbijedila primarna metoda hlađenja motora. Većina motora sa vazdušnim hlađenjem imaju peraje za hlađenje na cilindrima, a svaki cilindar ima poseban kofer kako bi se maksimizirala površina koja je dostupna za hlađenje.

Kod motora kod motocikla „motor sa povratnim cilindrom“ je mjesto gdje su otvori za usisavanje na prednjoj strani svakog cilindra, a izduvni otvori na zadnjoj strani svakog cilindra.

Obloge / čahure cilindra

Obloge cilindara (poznate i kao rukavi) su tanki metalni dijelovi u obliku cilindra koji su ubačeni u blok motora da bi formirali unutrašnju stijenku cilindra. Alternativno, motor može biti bez rukava, gdje su zidovi cilindra formirani od strane bloka motora sa prevlakom otpornom na habanje, kao što su nikasil ili plasma-raspršene bušotine.

Tokom upotrebe, obloga cilindra je podložna habanju usljed djelovanja trljanja klipnih prstenova i suknje klipa. To trošenje minimizirano je tankim uljnim filmom koji prekriva stijenke cilindara, kao i slojem glazure koji se prirodno formira prilikom pokretanja motora.

Na nekim motorima obloga cilindra je zamenljiva, u slučaju da se istroši ili ošteti. Na motorima bez zamenljivih čahura, cilindar se ponekad može popraviti provrtanjem postojećeg sloja kako bi se dobila nova glatka i okrugla površina (mada je prečnik cilindra malo povećan). Druga tehnika popravke je „ulijevanje“ cilindra - provrtanje i postavljanje čahure u dodatni prostor koji je stvoren od bušenja.

Većina motora koristi „suve obloge“, pri čemu je oblog okružen blokom motora i ne stupa u kontakt sa rashladnom tečnošću. Međutim, cilindri sa „mokrim oblogama“ koriste se u nekim motorima sa vodenim hlađenjem, posebno francuskog dizajna. Vlažne obloge se formiraju odvojeno od glavnog odlivaka, tako da rashladna tečnost slobodno teče oko njihovih spolja. Prednost vlažnih obloga je bolje hlađenje i ravnomjernija raspodjela temperature, međutim ovaj dizajn smanjuje krutost motora.