Šintai

U šintoizmu, šintai (神体, "telo kamia"), ili go-šintai (御神体, „sveto telo kamija“) kada se koristi počasni prefiks go-, fizički predmeti su obožavani u ili u blizini šintoističkih hramova kao skladišta u kojima žive duhovi ili kami.^[1] Šintai koji se koristi u hramu Šinto (Džinđa šinto) može se takođe nazvati mitamaširo (御霊代, ,,zamena duha" ili ,zamena")^[1]

Uprkos onome što im ime može sugerisati,šintai sami nisu deo kamia već su samo privremena skladišta koja ih čine dostupnim ljudskim bićima za obožavanje.^[2] Šintai su takođe heophodni joriširou, to su predmeti koji po svojoj prirodi mogu da privuku kamie.

Opis[uredi | uredi izvor]

Najčešći šintai su umetnički predmeti poput ogledala, mačeva, dragulja (na primer kamenje u obliku zareza koje se zovu magatama), gohei (štapići koji se koriste tokom religijskih obreda) i skulpture kamia nazvane šinzo (神像)^[3] ali oni mogu biti i prirodni objekti poput stena (šiniši (神石)), planina (šintai-zan (神体山)), drveća (šinboku (神木)), i vodopada (šintaki (神滝))^[1] Pre prislinog razdvajanja kamia i Bude 1868. godine, šintai j čak mogao i da bude statua buditičkog božanstva.

Reference[uredi | uredi izvor]

^ ^a ^b ^v Shintai. Encyclopedia of Shinto.
^ Smyers, str. 44
^ Kami are as a rule not represented in anthropomorphic or physical terms, however numerous paintings and statues representing them have appeared under Buddhist influence.

Literatura[uredi | uredi izvor]

[:0-1] v Shintai. Encyclopedia of Shinto.

[2] Smyers, str. 44

[3] Kami are as a rule not represented in anthropomorphic or physical terms, however numerous paintings and statues representing them have appeared under Buddhist influence.

[1]

[2]

[3]