Ama

Ama

Ama (海人), još zvani i uminču (na jeziku Okinave) ili kajto (na poluostrvu Izu) su japanski ronioci, poznati po sakupljanju bisera. Većina ama su žene, dok se njihovi muževi najčešće bave ribolovom i prinuđeni su na duga putovanja. U odsustvu muškaraca ama žene su se adaptirale i stvorile posebne društvene odnose matrijarhalnog tipa, gde su one te koje dobavljaju hranu i donose odluke.

Prema japanskoj tradiciji, smatra se da su ama nastali čak još pre dve hiljade godina. U zavisnosti od oblasti, ama rone sa maskama ili perajima, ređe pokrivajući svoj telo gumenim odelom za ronjenje. Isključivo zaranjaju na dah, i smatra se da su starije žene (oko 50-60 godina) dosta bolji ronioci od mladih. Neke ama mogu da ostanu pod vodom i preko četiri minuta, mada često pate od ušnih smetnji kao što je Tinitus. Često se bave i još nekim poslom, kao što je uzgajanje baštenskog povrća koje prodaju. Nakon toga se upućuju ka moru gde rone dva puta dnevno u etapama od po jedan sat; u pauzama se odmaraju u barakama uz vatru. Ama su najpoznatije po biserima koje pronalaze (najveću konkurenciju im predstavljaju privatni uzgajivači). Međutim, ama izranjaju i jednu veoma skupocenu i retku vrstu morskog puža Abalon, koji se smatra japanskim specijalitetom; kao i hobotnice, školjke i morske alge.

Sve je manje zainteresovanih mladih devojaka koje bi se bavile ovakvim poslom zbog težine uslova rada kao i socijalne izolacije.

Literatura

• Martinez, Dolores P. (2004). Identity and Ritual in a Japanese Diving Village: The Making and Becoming of Person and Place. University of Hawaii Press. ISBN 978-0-8248-2817-2. 
• Mishimo, Yukio (1994). The Sound of Waves. Vintage. ISBN 978-0-679-75268-4. 
• Yoshiyuki Iwase Arhivirano na sajtu Wayback Machine (3. novembar 2011) (Photographer, 1904–2001)