Anketa
Anketa ili upitnik je tehnika prikupljanja podataka i obaveštenja koji se primenjuje u društvenim naukama.[1] Sprovodi se tako što veći broj ispitanika (koji čine uzorak) odgovara na pitanja u vezi sa nekim strogo određenim problemom ili pojavom.[2]
Terminom anketa su obuhvaćeni novinarski žanrovi (novinska, radio i televizijska anketa), književna anketa (zvanične izjave kompetentnih ličnosti o jednom pitanju iz oblasti književnosti) i anketa uopšte, kojom se u nauci označava metod prikupljanja činjenica.
Anketa u naučne svrhe[uredi | uredi izvor]
Anketni list sa preciznim pitnjima se dostavlja ispitanicima koji odgovaraju na pitanja iz raznih oblasti (kulture, umjetnosti, politike i sl.) Rezultati ankete se analiziraju i na osnovu njih se izvlače zaključci. Anketa u naučne svrhe znači skup izjava, stavova, mišljenja više učesnika kompetentnih da pruže odgovore na konkretno postavljeno pitanje.
Književna anketa[uredi | uredi izvor]
Kniževna anketa je metod kojim se prikupljaju stručna mišljenja više učesnika na konkretno postavljeno pitanje iz oblasti književnosti. Anketa kao novinarski žanr - Ovdje se govori o novinskoj, radio i televizijskoj anketi i svaki od njih to radi na drugačiji način. Ono što je zajedničko jeste postavljanje jednog pitanja te cilj da se dođe do određenih rezultata.[1]
Novinska anketa[uredi | uredi izvor]
Autor novinske ankete je novinar. On odabire temu i iz nje izvlači pitanje jer od kvalitetno postavljenog pitanja uglavnom zavisi kvalitetan odgovor. Novinar određuje ispitanike (metodom slučajnog ili ciljanog izbora) a zatim odgovore analizira i sistematizuje da bi dobio objektivan zaključak. Novinska anketa bi se mogla podijeliti na tri dijela: Uvodni dio (Tu se obično u dvije, tri rečenice navodi cilj ankete, tema i neki podaci o ispitanicima), Drugi pasus (saopštava rezultate, ocijene, stavove i mišljenja.) i zaključak (jasan i koncizan zaključak ankete).
Radio anketa[uredi | uredi izvor]
Anketa se vrši postavljanjem jednog pitanja gdje se odgovori bilježe tonskim snimačem koji se u studiju obrađuju. Radio anketa umjesto naslova ima najavu a nju saopštava spiker ili voditelj emisije, nikako autor ankete. Pitanje se čuje samo sa prvim anketiranim, dok se sljedeći odgovori puštaju bez pitanja.
Televizijska anketa[uredi | uredi izvor]
Učesnici ankete i njihovi odgovor te rezultat ankete se predstavljaju slikom i rječju. TV anketa se može montirati u studiju a može biti i direktna, blic, sa terena. Najava TV ankete mora biti kratka i efektna a saopštava je voditelj ili urednik dok pitanje čujemo od autora ankete, odnosno onog ko radi anketu. Autor ankete se prikaže samo sa prvim anketiranim dok kasnije se prikazuju samo ispitanici.[3]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Stambolić, Miloš, ur. (1986). Rečnik književnih termina. Beograd: Nolit. str. 26. ISBN 86-19-00635-5.
- ^ Ovaj članak ili njegov deo izvorno je preuzet iz Rečnika socijalnog rada Ivana Vidanovića uz odobrenje autora.
- ^ Slavković, Dušan (1981). Biti novinar. Beograd: Radnička štampa Beograd. ISBN (Broš.).
