Bitka kod Nišapura
| Bitka kod Nišapura | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Deo Muslimansko osvajanje Persije | |||||||
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
|
Rašidunski kalifat Karangijani | Kuća Karen | ||||||
| Komandanti i vođe | |||||||
|
Abdulah ibn Amir Kanadbak |
Burzin Šah, Savar Karin, | ||||||
| Jačina | |||||||
| nepoznato | nepoznato | ||||||
| Žrtve i gubici | |||||||
| veliki | veliki | ||||||
Bitka kod Nišapura vođena je 652. godine[1] između porodice Karen i Rašidunskog kalifata, uključujući tu i njihovog saveznika, porodicu Kanarangijan.
Pozadina[uredi | uredi izvor]
651. godine Jezdigerda III ubio je Mahoje Suri, marzban iz Marva. Tabaristan je nakon toga napadnut od strane muslimanskih Arapa, koje su u bici kod Rujana porazili zoroastrijski Daboidi. Faruhzad, prethodni velmoža Jezdegerda i vladar Tabaristana, uspeo je da odbije Arape uz pomoć Gila Gavbare i sklopi sa njima mir. Arapi su zatim napali Horasan i sklopili mir sa kanarangom Tusa, Kanadbakom. U sporazumu se Kanadbak saglasio sa plaćanjem danaka Arapima, kao i sa time da će zadržati kontrolu nad svojim teritorijma u Tusu. Da bi ojačao oslabljenu porodicu Karen i povratio izgubljenu teritoriju Karenid, Burzin je, zajedno sa drugim Karenidom po imenu Savar Karin, pruživši otpor Arapima i pokušavši da povrati teritoriju pod vlašću porodice Kanarangijan.[2] Usled obećanja da će mu biti vraćene sve teritorije koje je izgubio, Kanadbak je pristao da pomogne Abdulahu u preuzimanju Nišapura od pobunjenika Karenida u čijim rukama se grad tada nalazio.
Bitka[uredi | uredi izvor]
Abdulah i Kanadbak su započeli da pljačkaju područja Nišapura i žestoku borbu kako bi zauzeli grad. Savar je potom pokušao da se pomiri sa Abdulahom i rekao mu da će otvoriti vrata Nišapura ako ga ovaj pomiluje.[3] Abdulah se složio, međutim, kada su se kapije otvorile, ušao je sa vojskom kroz kapiju i počeo da pljačka grad i ubija građane, sve dok mu Kanadbak nije rekao: „O Amire, kad si jednom pobedio oproštaj je veći [vrlina] nego osveta i odmazda “. Abdullah je tada učinio onako kako je ovaj rekao i vratio grad u posed Kanadbaka.[4]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Pourshariati 2008, str. 469
- ^ Pourshariati 2008, str. 274
- ^ Pourshariati 2008, str. 273
- ^ Pourshariati (2008), pp. 272, 275–276
Izvori[uredi | uredi izvor]
- Pourshariati, Parvaneh (2008). Decline and Fall of the Sasanian Empire: The Sasanian-Parthian Confederacy and the Arab Conquest of Iran. London and New York: I.B. Tauris. ISBN 978-1-84511-645-3.