Branko Belić
Branko Belić | |
|---|---|
 Branko Belić, autor fotografije Dragan Timotijević Belmondo | |
| Datum rođenja | 1. januar 1948. |
| Mesto rođenja | Zabrežje, Federativna Narodna Republika Jugoslavija |
Branko Belić (Zabrežje, 1. januar 1948) srpski je fotograf. Dugogodišnji je član redakcije nedeljnika NIN. Dobitnik Nagrade za životno delo Udruženja novinara Srbije[1] i Nacionalnog priznanja za vrhunski doprinos nacionalnoj kulturi.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je u Zabrežju, kod Obrenovca. Fotografijom je počeo da se bavi još u gimnaziji, i potom, po dolasku na studije u Beograd 1967. godine, postaje i član foto-kluba Rudarsko-geološkog fakulteta. Godine 1968, prelazi u foto-klub „Beograd“.[2]
Godine 1970, radio je kao fotoreporter u listu “Politika ekspres“, a tokom služenja vojnog roka u listu „Vojnik“ je bio zadužen za fotografiju. Od 1972. godine postaje član redakcije NIN-a kao fotograf, kasnije i urednik fotografije. U NIN-u je sticao iskustvo pored Tomislava Peterneka.[3]
Fotografisao je gotovo sve istaknute ličnosti iz kulture, nauke i umetnosti. O njegovom delu Momo Kapor je napisao: „I upravo to osećanje izuzetne bliskosti sa onim koji fotografiše i njegovim objektivom, čini osnovnu draž ovih fotografija na kojima se odmaramo od boje, raskoši i obilja najrazličitijih mogućnosti, koje se pružaju pred nama. Branko Belić ih sve odbacuje i vraća fotografiju na same njene početke od Dagera i Nadara, do dramatične igre svetla i tmine Žorža de la Tura, venčavajući na taj način umetnost slikarskog portreta sa fotografskim.“[4]
Nakon penzonisanja živi u rodnom selu Zabrežju.
U poplavama koje su pogodile Obrenovac u maju 2014. uništena je čitava analogna foto-arhiva sakupljana tokom 40 godina rada, kao i vredna oprema. U njoj su se nalazili i najpoznatiji portreti istaknutih ličnosti srpske kulture, nauke i umetnosti.[5]
Nagrade[uredi | uredi izvor]
- 2011. Nagrada za životno delo Udruženja novinara Srbije
- 2013. Nacionalna nagrada za vrhunski doprinos kulturi Vlade Srbije
Izdanja[uredi | uredi izvor]
Godine 2011. objavio je kapitalno, trojezično izdanje pod nazivom Lica, u kojem je na više od 700 strana prikazano 460 njegovih crno-belih fotografija, portreta istaknutih ličnosti, pre svega pisaca, slikara, vajara, akademika, reditelja, džez muzičara i dr. Svoje priloge o umetničkoj vrednosti Belićevih fotografija u publikaciji su objavili: Mirko Lovrić, Matija Bećković, Momo Kapor, Dragivoje Srećković, Stevan Stanić, Ratko Božović, Momčilo B. Đorđević, Jelica Roćenović, Predrag Lazarević, Goran Malić, Dragan Jovanović, Gligor Čemerski, Jovan Ćirilov, Puriša Đorđević, Draško Ređep, Bratislav Ljubišić, Ljubomir Erić, Slobodan Mašić i Dragoš Kalajić. Promocije i prezentacije monografije Lica privukle su značajnu medijsku pažnju.[6] Izložbe fotografija zajedno sa promocijom monografije organizovane su i u Kulturnom centru Srbije u Parizu.[7]
Godine 2015. objavio je monumentalnu dvojezičnu fotomonografiju Ratko Vulanović na više od 370 strana i preko 300 fotografija radova ovog danas, jednog od najznačajnijih srpskih vajara. Svoje priloge o ovom velikom umetniku u publikaciji su, pored ostalih, objavili i: Petar Omčikus, Dejan Đorić, Timoti Džon Bajford, Bratislav Braca Petković, Budimir Dubak, Todor Stevanović, Veselin Rajović, Batić Bačević, Olga Jevrić, Sreto Bošnjak, Zoran Markuš, Miodrag B. Protić, Marijana Gvozdenović, Gordana Milosavljević Stojanović.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Poznati dobitnici UNS-ovih godišnjih nagrada”. Pristupljeno 9. 11. 2016.
- ^ Malić, Goran: "Neki drugi ljudi". Branko Belić, Lica, Beograd, Službeni glasnik, 2011, str. 389 COBISS.SR 187613452
- ^ Srećković, Dragivoje: "Ćilibarenje, džeziranje". Branko Belić, Lica, Beograd, Službeni glasnik, 2011, str. 155 COBISS.SR 187613452
- ^ Kapor, Momo: "Lica". Branko Belić, Lica, Beograd, Službeni glasnik, 2011, str. 93 COBISS.SR 187613452
- ^ „Potopljena foto arhiva reportera Branka Belića”. N1 info. Arhivirano iz originala 15. 05. 2015. g. Pristupljeno 9. 11. 2016.
- ^ „Promocija monografije "Lica" 5.2.2012.”.
- ^ „"Lica" Branka Belića u Kulturnom centru Srbije u Parizu”.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
