Veroslav Rančić
| Veroslav Rančić | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 4. jun 1936. |
| Mesto rođenja | Aleksinac, Kraljevina Jugoslavija |
| Potpis |  |
Veroslav Rančić (Aleksinac, 4. jun 1936) srpski je dramski pisac, filmski i televizijski scenarista, novinar i književnik.[1]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Veroslav Rančić[2] (1936), dramski pisac, filmski i televizijski scenarista, novinar i književnik, s podjednakim uspehom ogledao se u književnosti, na filmu, radiju i televiziji. Rančić je bio profesor i direktor Osnovne škole „Filip Kljajić Fića” na Banovom brdu (Beograd, Čukarica), urednik u listu "Kekec" direktor izdavačke delatnosti revijalne štampe „Borba”, direktor izdavačkog preduzeća „Poslovna informatika”, direktor vlastitog izdavačkog preduzeća „Bell press”, direktor i urednik lista za mlade „Školski svet”. Živi i stvara u Beogradu.
Književni rad[uredi | uredi izvor]
Napisao je više od petsto priča za „Mikijev zabavnik” i „Kekec”, autor je osam romana za mlade: „Trinaestogodišnjaci”, „Zimzelenova poslednja trka”, „Detinjstvo mladosti”, „Kreni, kreni,” „Munja”, „Mesec u bakarnoj travi”, „Robert, Lujka i poslednji noćnik”, „Robert, Lujka i kristalni kovčeg Aleksandra Velikog”. Roman „Robert, Lujka i Poslednji noćnik” (Evro-Đunti, Beograd) nagrađen je drugom nagradom „Dositejevo pero” za 2010. godinu čiji je žiri sačinjavalo 150 tinejdžera.
Autor je više romana za odrasle koji su bili na listama najčitanijih knjiga: „Faustov rulet”, „Kontrolisana javnost”, „Incest: muk u paklu”, „Konačna istina – Olga i Pavle Karađorđević” (koja je nagrađena prestižnom nagradom „Zlatni hit Libris[mrtva veza]“ kao najčitanija knjiga u 2009), „Srpski rulet”, „Ubistvo patrijarha”, „Gradonačelnica”, „Žena srpskog konzula”.[3] Roman „Nek’ se zvezde iskradu i noć počne” nagrađen je drugom nagradom na konkursu "Zlatna sova". Ovaj roman je objavila (2018.) izdavačka kuća "Zavod za udžbenike i nastavna sredstva", Istočno Sarajevo.
Radio, televizija, film, pozorište[uredi | uredi izvor]
Radio[uredi | uredi izvor]
Na domaćim i inostranim radio programima izvedeno mu je stotinu deset radio drama, radio komedija i radio drama za mlade. Najveći broj ovih tekstova nagrađen je ili otkupljen na anonimnim ili pozivnim konkursima jugoslovenskih radio stanica. Za različite emisije Radio Beograda napisao je više od dve hiljade priloga. Radio drama „Tuđa koža”, nagrađena je prvom nagradom na konkursu Radio Radio Beograda, 1977. godine. Ova radio drama, bila je predstavnik Jugoslavije na „Smotri evropske radio drame” u Londonu. Radio drama „Krik” emitovana je na Radio Budimpešti, novembra 2017.
Televizija[uredi | uredi izvor]
Rančićevo televizijsko stvaralaštvo može se podeliti u dve grupacije. Za mlade je uradio sedam serija:
Za mlade je uradio sedam serija: „Trinaestogodišnjaci” (TV Sarajevo – serija je nagrađena Bronzanim vencem zagrebačkog nedeljnika – glasanje čitalaca magazina „Studio”, kao treća najbolja TV serija godine), „Usijane glave” (TV Beograd), „Detinjstvo mladosti” (TV Sarajevo), „Deco, pevajte s nama”, „Put oko sveta sa osam nota”, „Poslednja trka” (TV Beograd), „Seljače” (TV Novi Sad).
Na konkursima jugoslovenskih televizijskih centara nagrađene su ili otkupljene i izvedene sledeće drame „Vode rastu odozdo” (TV Beograd), „Slučajni krajputaši”, „Nadvožnjak”, „Poslednji noćnik”, „Trag” (TV Sarajevo), „Strogo kontrolisani voz stiže na vreme”, „Sentimentalne priče” (TV Novi Sad). Scenario za dramu „Dunja” (TV Beograd) izabran je na Evropskom konkursu drama i realizovan je u režiji Miloša Radovića.
Film[uredi | uredi izvor]
Filmski scenariji:
- „Poslednja trka” (prva nagrada na konkursu Centar filma, Beograd), nagrada na FEST-u, beogradskom filmskom festivalu, na festivalima u Puli, Moskvi, Bombaju.
- „Mahovina na asfaltu” - nagrađen na festivalu u Puli.
- „Voleo bih da sam golub”, za producenta iz Istočne Nemačke. Film je realizovan u režiji Miomira Mikija Stamenkovića.
- „Špijun na štiklama”, režija Milan Jelić.
- „Fleš-bek”, režija Gordana Boškov.
- „Povratak lopova” (saradnja sa Biljanom Maksić) - režija Miroslav Lekić.
Na konkursima za filmske scenarije u Vrnjačkoj Banji uzastopno je dobio tri nagrade za filmske scenarije: „Faustov rulet”, „Toplo sivilo sunca” i „Paukova mreža”. Na konkursu „Tera-filma” u Novom Sadu nagrađen je za scenario „Sindrom A”.
Pozorište[uredi | uredi izvor]
U teatru „Bojan Stupica“ skoro dve sezone igrana je predstava na autorov tekst „Sentimentalne trice” u režiji Petra Slovenskog. Drama „Zlatno pravilo Glosovo” izabrana je na konkursu dramskih pisaca Srbije i objavljenja u ediciji „Savremena srpska drama“.
Dela (bibliografija)[uredi | uredi izvor]
Štampana dela[uredi | uredi izvor]
Za „Mikijev zabavnik” (izdanje novina „Politika”) napisao je više od tri stotine priča, za „Kekec” (izdanje dnevnih novina „Borba”) više od dve stotine priča.
Romani za mlade[uredi | uredi izvor]
- „Detinjstvo mladosti”, Sarajevo, „Male novine”
- „Kreni, kreni”, Beograd, „Borba”
- „Munja”, Beograd, „Bookland”, 2000
- „Trinaestogodišnjaci”, „Veselin Masleša” Sarajevo i prošireno izdanje Beograd, „Bel-press”, 2001
- „Poslednja trka”, Sarajevo, „Jedinstvo”
- „Zimzelenova poslednja trka”, Beograd, „Kreativni centar”, 2009
- „Mesec u bakarnoj travi”, Beograd, „Narodna knjiga - Alfa”, 2009
- „Robert, Lujka i Poslednji noćnik”, Beograd: „Evro-Giunti”, 2009
- „Robert, Lujka i kristalni kovčeg Aleksandra Velikog”, Beograd, „Dereta”, 2011
- „Tajna mistične planine Artanj”, Beograd, „Dereta”, 2015
- „Mog dedu je život osedeo davno”, Beograd, „Vulkan”, 2020.
Romani za odrasle[uredi | uredi izvor]
Više romana Veroslava Rančića bili su hit u domaćem izdavaštvu. „Faustov rulet” bio je među deset najčitanijih knjiga u Jugoslaviji. Roman "Konačna istina" (Olga i Pavle Karađorđević između sudbine i istine) doživeo je četiri izdanja (Grafički atelje „Dereta”). Ovaj roman nagrađen je prestižnom nagradom „Hit liber” kao jedna od tri najčitanije knjige u 2010. godini. Više romana Veroslava Rančića objavljeno je u elektronskoj verziji „Tea books” i realizovano preko „Amazon.com:Books”. A
- „Faustov rulet”, Beograd, "Filip Višnjić", 1988.
- „Kontrolisana javnost”, Beograd, „Privredni biro”, 1991 i izdanje iz 2009.
- „Incest (muk u paklu)”, Beograd: „Bel-press”, 2004. i 2009.
- „Konačna istina”, Beograd, „Dereta”, 2009. i 2015.
- „Srpski rulet”, Beograd, „Evro-Giunti”, 2010.
- „Ubistvo patrijarha”, Beograd, „Dereta”, 2011.
- „Gradonačelnica”, Beograd, „Dereta”, 2013.
- „Žena srpskog konzula”, Beograd, „Mandala”, 2015.
- „Ubistvo u predsedništvu Srbije”, Beograd, „Porta Libris”, 2015.
- „Srpski kod”, Beograd, „Porta Libris”, 2016.
- „Premijerka”, Beograd, „Mandala”, 2016.
- „Kontrolisanje javnosti”, Beograd, „Porta Libris”, 2017.
- „Žene koje su volele televiziju”, Beograd, „Porta Libris”, 2018.
- „Kesteni crveno cvetaju u Parizu”, Beograd, „Mandala”, 2018.
- „Nek’ se zvezde iskradu i noć počne”, Istočno Sarajevo, „Zavod za udžbenike i nastavna sredstva”, 2018.
- „Poslednja ljubav predsednice Srbije”,Beograd, „Porta Libris”, 2019.
- „Da li bog mrzi žene”, Beograd, „Vulkan”, 2019.
- „U aveniji Marše padaju crvene kiše”, Istočno Sarajevo, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, 2020.
- „Afera braće T”, Beograd, „Porta Libris”, 2020.
- „Jednom u gradu ko zna kom”, Beograd, „Laguna”, 2021. (posthumno)
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Veroslav Rančić”. Knjžara.com. Pristupljeno 22. 11. 2018.
- ^ Muris Idrizović, Dragoljub Jeknić: „Književnost za djecu u Jugoslaviji”, Sarajevo, 1989.(Veroslav Rančić, str. 784-785)
- ^ „Autor – Veroslav Rančić”. KnjigaKnjiga.com. Arhivirano iz originala 23. 11. 2018. g. Pristupljeno 22. 11. 2018.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Veroslav Rančić na sajtu IMDb (jezik: engleski)
- Tajna mistične planine Artanj Arhivirano na sajtu Wayback Machine (22. novembar 2018)
- Roman "Patrijarhova smrt"
- Knjige Veroslava Rančića (slike i "klik" za detaljnije podatke)
- http://portalibris.rs/knjige/zene-koje-su-volele-televiziju/
- http://www.nin.co.rs/pages/warticle.php?id=91078 Arhivirano na sajtu Wayback Machine (24. novembar 2018)
| Međunarodne | |
|---|---|
| Ostale | |
