Virtuelizacija
U računarstvu, virtuelizacija označava način stvaranja virtuelne verzije računarskih resursa. To može uključivati virtuelne računarske hardverske platforme, uređaje za skladištenje podataka i računarske mrežne resurse. Za korisnika (čovek ili program) nema razlike između stvarne ili virtuelne verzije.[1]
Virtuelizacija je počela 1960-tih godina, kao metoda za logičku podelu sistemskih resursa mainframe računara između različitih aplikacija. Od tada se značenje ovog termina proširilo.[2]
Virtuelizacija hardvera[uredi | uredi izvor]
Hardverska virtuelizacija ili virtuelizacija platforme odnosi se na stvaranje virtuelne mašine koja se ponaša kao pravi računar sa operativnim sistemom. Softver koji se izvršava na ovim virtuelnim mašinama je odvojen od stvarnih hardverskih resursa. Na primer, računar sa operativnim sistemom Microsoft Windows može pokrenuti virtuelnu mašinu na kojoj će biti instaliran Ubuntu Linuks. Na virtuelnoj mašini koja radi na Ubuntu Linuksu, sve će funkcionisati kao da je zaista instaliran Linuks na nekoj fizičkoj mašini.[3][4]
Virtuelizacija radne površine[uredi | uredi izvor]
Virtuelizacija radne površine je koncept odvajanja logičke radne površine od fizičke mašine.
Virtuelna infrastruktura radne površine (VDI) može se smatrati naprednijim oblikom virtuelizacije hardvera. Umesto da direktno komunicira sa glavnim računarom preko tastature, miša i monitora, korisnik komunicira sa glavnim računarom pomoću drugog računara ili mobilnog uređaja putem mrežne veze, kao što su LAN, bežični LAN ili internet. Tako računar koji pokreće virtuelnu mašinu u ovom scenariju postaje serverski računar koji može istovremeno pokrenuti više virtuelnih mašina za više korisnika.[5]
Kontejnerizacija[uredi | uredi izvor]
Virtuelizacija na nivou operativnog sistema, poznata i kao kontejnerizacija, odnosi se na funkciju operativnog sistema u kojoj jezgro omogućava postojanje više izolovanih instanci korisničkog prostora. Takve instance, nazvane kontejneri,[6] virtuelna okruženja (VE) ili zatvori (FreeBSD zatvor ili chroot zatvor), mogu izgledati kao pravi računari sa stanovišta programa koji se u njima odvijaju. Računarski program koji radi na stvarnom fizičkom računaru i operativnom sistemu može videti sve resurse (povezane uređaje, datoteke, snagu procesora, hardverske mogućnosti) tog računara. Međutim, programi koji se izvode unutar kontejnera mogu videti samo sadržaj i uređaje koji su dodeljeni istom kontejneru.
Kontejnerizacija je postala popularna i značajna 2014. godine, uvođenjem Dokera.[7][8]
Ostale vrste[uredi | uredi izvor]
- Softver
- Virtuelizacija aplikacija i radnog prostora predstavlja izolaciju pojedinačnih aplikacija iz operativnog sistema i drugih aplikacija; blisko povezan sa konceptom prenosnivih aplikacija
- Virtuelizacija servisa predstavlja oponašanje specifičnih komponenti u heterogenim komponentama zasnovanim na aplikacijama koje se pokreću putem API interfejsa, aplikacije zasnovane na oblaku.
- Memorija
- Virtuelizacija memorije: nagomilavanje resursa memorije sa nasumičnim pristupom (RAM) iz umreženih sistema u jedno veliko skladište memorije
- Virtuelna memorija: daje aplikaciji utisak da ima susednu radnu memoriju, izolujući je od osnovne fizičke memorije
- Skladištenje
- Virtuelizacija skladištenja podataka: proces potpune apstrakcije logičke memorije od fizičke memorije
- Distribuirani sistem datoteka: bilo koji sistem datoteka koji omogućava pristup datotekama sa više servera koji se dele preko računarske mreže
- Virtuelni sistem datoteka: sloj apstrakcije na vrhu datotečnog sistema koji klijentskim aplikacijama omogućava pristup različitim tipovima datotečnih sistema na jedinstven način
- Hipervizor za skladištenje: softver koji upravlja virtuelizacijom skladištenja i kombinuje fizičke resurse u jedan ili više fleksibilnih skladišta logičke memorije[9]
- Virtuelni disk: računarski program koji oponaša disk jedinicu kao što je tvrdi disk ili optički disk
- Podaci
- Virtuelizacija podataka: prezentacija podataka kao apstraktni sloj, nezavisan od osnovnih baza podataka, struktura i skladišta
- Virtuelizacija baze podataka: odvajanje sloja baze podataka
- Mreža
- Virtuelizacija mreže: stvaranje virtuelnog mrežnog adresnog prostora unutar ili preko mrežnih podmreža (subnet)
- Virtuelna privatna mreža (VPN): mrežni protokol koji zamenjuje fizičku žicu ili druge fizičke medije u mreži sa apstraktnim slojem, omogućavajući da se mreža kreira putem interneta.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Virtualizacija računala CCERT-PUBDOC-2009-12-285” (PDF).
- ^ Graziano, Charles. „A performance analysis of Xen and KVM hypervisors for hosting the Xen Worlds Project”. Pristupljeno 29. 1. 2013.
- ^ Turban, E; King, D; Lee, J; Viehland, D (2008). „Chapter 19: Building E-Commerce Applications and Infrastructure”. Electronic Commerce A Managerial Perspective. Prentice-Hall. str. 27.
- ^ „Virtualization in education” (PDF). IBM. oktobar 2007. Pristupljeno 6. 7. 2010.
- ^ „Strategies for Embracing Consumerization” (PDF). Microsoft Corporation. april 2011. str. 9. Arhivirano iz originala (PDF) 15. 8. 2011. g. Pristupljeno 22. 7. 2011.
- ^ Hogg, Scott (26. 5. 2014). „Software Containers: Used More Frequently than Most Realize”. Network World. Network World, Inc. Pristupljeno 9. 7. 2015.
- ^ Vaughan-Nichols, Steven J. (21. 3. 2018). „What is Docker and why is it so darn popular?”. ZDNet. CBS Interactive.
- ^ Butler, Brandon (10. 6. 2014). „Docker 101: What it is and why it’s important”. Network World. IDG.
- ^ „Enterprise Systems Group White paper, Page 5” (PDF). Enterprise Strategy Group White Paper written and published on August 20, 2011 by Mark Peters. Arhivirano iz originala (PDF) 30. 3. 2012. g. Pristupljeno 18. 7. 2013.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Uvod u virtuelizaciju Arhivirano na sajtu Wayback Machine (4. maj 2020)
| Normativna kontrola: Državne |
|---|
