Dikomir Filipović
 | Ovaj članak je nedovršen. |
| Dikomir Filipović | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 2. avgust 1917. |
| Mesto rođenja | Beograd, Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 8. februar 1988. (70 god.) |
| Mesto smrti | Priština, SFRJ |
| Prebivalište | SFRJ |
| Nacionalnost | Srbin |
| Naučni rad | |
| Polje | Interna medicina |
| Poznat po | Esejima i bibliografiji stručne medicinske literature |
| Jedan od osnivača Srpskog lekarskog društva za Kosovo i Metohiju i Medicinskog fakulteta Univerziteta u Prištini. | |
Dikomir Filipović (Beograd, 2. avgust 1917 - Priština 8. februar 1988) bio je srpski lekar, fakultetski profesor, esejista i bibliograf stručne medicinske literature, prvenstveno francuskog govornog područja i jedan od osnivača Srpskog lekarskog društva za Kosovo i Metohiju i Medicinskog fakulteta Univerziteta u Prištini.
Život i karijera[uredi | uredi izvor]
Osnovno i srednje obrazovanje stekao u Beogradu i Kuršumliji, magistrirao medicinu na Univerzitetu u Beogradu 1946. godine, a doktorske studije završio na Univerzitetu Sorbona u Parizu 1949. Tokom Drugog svetskog rata, iako simpatizer antifašističkog pokreta, odbija da bude član bilo koje političke grupacije i nastavlja lekarsku praksu u Vojnoj bolnici u Beogradu kod generala prof. dr Radmila Jovanovića. Svoje prve naučne radove objavljuje na polju interne medicine i reumatologije 1947. godine.
Zaključno sa 1982. godinom sa francuskog i delimično nemačkog jezika preveo više od 1300 naučnih radova, časopisa i knjiga prevashodno u domenu interne medicine. Zalagao se za savremeniji pristup lečenju bolesnika posebno u domenu direktnijeg odnosa lekar - pacijent kao i tehnologiji rada u bolnicama.
Jedan od zagovornika uvođenja institucije „porodičnog” lekara po ugledu na najrazvijenije zemlje sveta tog vremena, kao i na većem angažovanju kompletnog medicinskog osoblja na preventivi umesto metodi pukog lečenja mnogih bolesti, oboljenja i poremećaja. Radio na Internoj klinici Kliničko-bolničkog centra u Beogradu i KBC Priština.
Načelnik internog odeljenja Opšte bolnice u Prištini od 1956. do 1973. godine. Jedan je od osnivača Medicinskog fakulteta u Prištini, gde je radio kao docent a kasnije vanredni profesor na predmetu Interna medicina. Odlikovan sa više priznanja, plaketa i nagrada, između ostalog i Ordenom rada sa zlatnim vencem 1974. godine dodeljenim od strane predsednika SFRJ Josipa Broza Tita.
Idejni tvorac i jedan od osnivača Srpskog lekarskog društva na Kosovu (SLD) ujedno i predsednik SLD Prištine u dva mandata (1960 – 1964). Biran za predsednika odbora za zdravlje Prištinskog sreza u više navrata.
Kosmopolita i frankofil, odličan poznavalac francuskog jezika, istorije i kulture, izvrsni šahista i poznavalac muzičke i filmske umetnosti.
Predstavnik doajenske generacije interne medicine na Kosovu, sa velikom ulogom u podizanju stepena svesti i nivoa zdravstvene zaštite na ovim prostorima. Ulica u prištinskom naselju Sunčani breg nosila je njegovo ime do 1999. Stariji polubrat akademika dr Vukašina Vuka Filipovića, predsednika Akademije nauka i umetnosti Kosova (1986 – 1990).