Источни сиви кенгур
| Istočni sivi kengur | |
|---|---|
| |
| Macropus giganteus | |
Naučna klasifikacija 
| |
| Domen: | Eukaryota |
| Carstvo: | Animalia |
| Tip: | Chordata |
| Klasa: | Mammalia |
| Infraklasa: | Marsupialia |
| Red: | Diprotodontia |
| Porodica: | Macropodidae |
| Rod: | Macropus |
| Vrsta: | M. giganteus
|
| Binomno ime | |
| Macropus giganteus | |
| |
| Rasprostranjenost vrste | |
Istočni sivi kengur (Macropus giganteus) je veliki torbar i vrsta kengura koji nastanjuje otvorene šumske oblasti južne i istočne Australije, kao i Tasmaniju. Naučno ime ove vrste je pomalo zbunjujuće - ukazuje na njegovu veličinu, iako je najveći predstavnik zapravo crveni kengur.
Izgled[uredi | uredi izvor]
Ovi kenguri imaju gusto krzno izrazito sive boje koja postepeno prelazi u braon nijanse, sa belim stomakom, nogama i krajem repa. Kenguri koji nastanjuju prostore oko obala su uglavnom svetlije obojeni od onih kengura iz unutrašnjosti zemlje. Odlikuje ih mala glava, velike uši, kao i svetla traka koja se prostire duž njuške između nozdrva. Iako manji od crvenog, istočni sivi kengur obično je teži od svog rođaka. Mogu da narastu od 85 do 140 centimetara u dužini, a težina mužjaka iznosi 55-66 kilograma. Kao i ostali kenguri, imaju snažne zadnje noge i kratke prednje udove. Poseduju takođe mišićav rep koji prelazi dužinu od 100 centimetara.
Ponašanje[uredi | uredi izvor]
Istočni sivi kenguri žive u grupi koju predvodi mužjak i sastoji se od mlađih mužjaka i ženki sa svojim mladima. Noćne su životinje, dok danju lenčare i spavaju. Kada nanjuše opasnost, počeće da lupaju o zemlju kako bi obavestili ostale iz grupe. Imaju odlično čulo mirisa i vrlo pokretljive uše koje detektuju i najmanje zvuke.
Mogu da se kreću veoma brzo - najveća brzina izmerena je iznosila 64 kilometra na čas kod odrasle ženke.[2]
Razmnožavanje[uredi | uredi izvor]
Ženka je trudna oko 35 dana. Posle trista dana provedenih u torbi, mladunče počinje da izlazi i samo se kreće. Najčešće ih majka hrani 18 meseci nakon čega potpuno napuštaju torbu.
Status[uredi | uredi izvor]
Sadašnja populacija istočnih sivih kengura broji na desetine miliona jedinki, u poređenju sa populacijom od pre-evropskih osvajanja, kada se verovalo da ih je bilo blizu stotinu miliona.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Munny, P.; Menkhorst, P. & Winter, J. (2008). „Macropus giganteus”. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2008. International Union for Conservation of Nature. Pristupljeno 28. 12. 2008.
- ^ Ginisova knjiga rekorda. 2004. str. 53.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Ginisova knjiga rekorda. 2004. str. 53.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Državne | |
|---|---|
| Ostale | |
