Martinsajd ADC.1
 Martinsajd ADC.1 | |
| Opšte | |
|---|---|
| Dimenzije | |
| Masa | |
| Pogon | |
| Performanse | |
| Dužina | 7,62 |
| Razmah krila | 9,98 |
| Visina | 3,12 |
| Površina krila | 29,73 |
| Prazan | 846 |
| Normalna poletna | 1202 |
| Klipno-elisni motor | 1 h Armstrong Siddeley Jaguar |
| Snaga | 1 x 283 kW |
| Brzina krstarenja | 225 km/h |
| Maks. brzina na Hopt | 262 km/h |
| Plafon leta | 3500 m |
| Brzina penjanja | 630 m/min |
Martinsajd ADC.1 (engl. Martinsyde A.D.C.1) je britanski lovački avion. Prvi let aviona je izvršen 1924. godine. [1]
Projektovanje i razvoj[uredi | uredi izvor]
Posle 1924. upravljanje firmom Martinsajd je preuzela kompanija Aircraft Disposal Company (A.D.C.). Rukovodstvo firme je odlučilo nastaviti razvoj uspešnog lovca Martinsajd F.4, i prerađeni avion je nazvan Martinsajd ADC.1. Godine 1925. Letonija je poručila osam primeraka ovog lovca, a neki su ostali u službi sve do 1939.
Tehnički opis[uredi | uredi izvor]
Trup je bio pravougaonog poprečnog preseka. Noseća konstrukcija trupa je bila napravljena od drveta a ramovi konstrukcije su diagonalno zategnuti žicama. Trup aviona neposredno iza motora je bio obložen aluminijumskim limom a ostali deo trupa je obložen impregniranim platnom. U Trupu se nalazi jedan kokpit sa svim potrebnim instrumentima i uređajima za upravljanje avionom. Pilot je bio zaštićen vetrobranskim stakolom a imao je naslon za glavu.
Pogonska grupa Avion je bio opremljen 9-to cilindričnim vazduhom hlađenim motorom, Armstrong Siddeley Jaguar snage 283 kW. Na vratilu motora je bila pričvršćena dvokraka, vučna, drvena elisa, nepromenljivog koraka.
Krila su bila drvene konstrukcije sa dve ramenjače, tankog profila presvučene platnom. Krila su imala pravougaoni oblik a krilca za upravljanje avionom su se nalazila samo na gornjim krilima. Sa svake strane su krila bila povezana parom drvenih upornica i zategnuta čeličnim žicama.
Repne površina kod ovog aviona su klasične, sastoje se od vertikalnog i horizontalnih stabilizatora na koje su priključeni kormila pravca i dubine. Svi ovi elementi su napravljeni kao i krilo. Noseća konstrukcija je od drveta a obloga od impregniranog vatrootpornog platna.
Stajni trap je bio klasičan, napravljen kao čelična konstrukcija od zavarenih tankozidih cevi sa fiksnom osovinom. Amortizacija je bila pomoću gumenih kaiševa a na repnom delu se nalazila elastična drvena drljača
Naoružanje[uredi | uredi izvor]
Bio je naoružan sa 2 fiksna sinhronizovana mitraljeza kalibra 7,7 mm tipa Vikers .
| Naoružanje aviona: Martinsajd A.D.C.1 | |||
| Vatreno (streljačko) naoružanje | |||
| Top | |||
| Mitraljez | |||
| Broj i oznaka mitraljeza | 2 x Vikers | ||
| Kalibar | 7,7 mm | ||
| Bombardersko naoružanje (bombe) | |||
| Raketno naoružanje (rakete) | |||
Verzije[uredi | uredi izvor]
Nisu postojale različite verzije ovog aviona.
Operativno korišćenje[uredi | uredi izvor]
Godine 1925. Letonija je poručila i kupila osam primeraka ovog lovca, a neki su ostali u službi sve do 1939.
Zemlje koje su koristile avion[uredi | uredi izvor]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Martinsyde A.D.C.1” (na jeziku: (jezik: ruski)). Ugolok neba. 2004. Pristupljeno 16. 7. 2010.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Donald, David, ed. The Encyclopedia of World Aircraft. London: Blitz Editions, 1997. ISBN 1-85605-375-X.
- Green, William and Gordon Swanborough. The Complete Book of Fighters. New York: Smithmark, 1994. ISBN 0-8317-3939-8.
- Holmes, Tony. Jane's Vintage Aircraft Recognition Guide. London: Harper Collins, 2005. ISBN 0-00-719292-4.
- Jackson, A.J. British Civil Aircraft since 1919, Volume 3. London: Putnam, 1988. ISBN 0-85177-818-6.
- Mason, Francis K. The British Fighter since 1912. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press, 1992. ISBN 1-55750-082-7.
