Pandeh
Pandeh (XIII v.), srpski srednjovekovni književnik i istoričar.[1] Autor je jednog skazanija iz 1259. godine (Pandehovo skazanije), snažnog i hermetičnog svedočanstva o savremenim političkim zbivanjima[1] tog vremena u srednjovekovnoj Srbiji i Bugarskoj[2].
Po Pandehovom rukopisu, autor je živeo u srednjovekovnoj Srbiji u vreme Stefana Uroša. U delu se kao „prvi“ pominje Konstantin Tih Asen (1257-1277) u sledećem kontekstu: Kad se dvoje bore, treći će biti prvi[3].
To je značilo trosmernu borbu za prevlast u to vreme između ugarskog monarha, ugarskog cara Bele IV, vizantijskog cara Jovana IV Laskarisa i bugarskog Konstantina Tih Asena[4].
Prevod na savremeni srpski jezik[uredi | uredi izvor]
- Pandeh u rukopisu popa Dragolja, u: „Stari srpski zapisi i natpisi“, priredio prof. dr Milorad Pavić, Beograd, Prosveta i SKZ, 1986, str. 36–37.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Milisavac, Živan, ur. (1984). Jugoslovenski književni leksikon (2. izd.). Novi Sad: Matica srpska. str. 597.
- ^ Slavяni (na jeziku: bugarski). Slavi︠a︡nskii︠a︡ komitet v Bŭlgarii︠a︡. 1975.
- ^ Radojičić, Đorđe Sp (1967). Književna zbivanja i stvaranja kod Srba u srednjem veku i u tursko doba (na jeziku: srpski). Matica srpska.
- ^ Zbornik Matice srpske za književnost i jezik (na jeziku: srpski). Matica srpska. 1965.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Dejan Mihailović: Vizantijski krug (Mali rečnik ranohrišćanske književnosti na grčkom, vizantijske i stare srpske književnosti), Beograd, „Zavod za udžbenike“, 2009, str. 142-143.
