Transfagarašan
Transfagarašan (rum. Transfăgărășan) ili DN7C je put u Rumuniji. Prelazi preko najviših vrhova južnih Karpata, odnosno preko planinskog masiva Fagaraš. Dug je 90 kilometara. Povezuje regije Tranislvaniju i Vlašku. Prohodan je od juna do oktobra meseca. Gradnja puta započeta je 1970, a završena 1974. godine. Zbog velikog broja oštrih krivina i naglog uspona, put predstavlja turističku atrakciju i smatra se jednim od najlepših i najzanimljivijih puteva na svetu.[1][2]
Istorija[uredi | uredi izvor]
Put Transfagarašan izgrađen je za vreme vladavine Nikolaja Čaušeskua. Nakon invazije na Čehoslovačku 1968. godine, Čaušesku je želeo da osigura brzo kretanje rumunskih trupa u slučaju napada Sovjetskog Saveza. Naredio je izgradnju puta kroz masive južnih Karpata. Ipak, ideja za izgradnju puta preko južnih Karpata, nije bila originalno Čaušeskova. I tokom šezdesetih godina, postojali su planovi za izgradnju ovakvog puta, ali se od realizacije odustalo, zbog velikih troškova. Krajem šezdesetih godina, nakon izgradnje brane Vidraru, stvorili su se realniji uslovi za izgradnju. Nikolaje Čaušesku pronašao je stare planove i prvobitno odlučio da gradi put sa jednom trakom. Međutim, kada je već počela izgradnja, 1971. godine, promenio je mišljenje i odlučio da put ipak bude širi.[3]
Izgradnja[uredi | uredi izvor]
Izgradnja puta počela je decembra 1969. godine, sa obe strane - od juga ka severu i od severa ka jugu. Pre izgradnje bilo je nemoguće preći preko ovih planina, čak ni na konju. Za trasiranje puta potrošeno je oko šest miliona tona dinamita. Put je gradila vojska. Prema zvaničnim informacijama, tokom izgradnje poginulo je 40 vojnika i civila, iako postoje i tvrdnje da je broj žrtava bio nekoliko stotina. Tela mnogih poginulih nikada nisu pronađena. Otvaranje puta, planirano je za 1973. godinu, ali se zbog surovih uslova rada kasnilo, te je put završen godinu dana kasnije. Čaušesku je odbio ponudu da put nosi njegovo ime, te je nazvan Transfagarašan (trans=preko, Fagaraš=naziv planina). Zvanično je otvoren 20. septembra 1974. Asfaltiranje puta trajalo je do 1980. godine.[3]
Ruta[uredi | uredi izvor]
Put počinje kod sela Baškov, u blizini mesta Pitešti, a završava nedaleko od grada Sibinj. Sa najvišom tačkom od 2034 metara nadmorske visine, Transfagarašan je drugi po visini asfaltni put u Rumuniji. Protežući se preko planinskog masiva Fagaraš, nadomak najviših vrhova južnih Karpata - Molodveanu (2544m) i Negoja (2535m), put je pun oštrih krivina i serpentina. Jedna od atrakcija puta je najduži tunel u Rumuniji (tunel Balja), probijen kroz sam vrh južnih Karpata, dug 887 metra. Put omogućuje pristup jezerima Balja i Kapra i vodopadu Balja. Najviši delovi puta zatvoreni su od oktobra do juna meseca, zbog snežnih nanosa.[3][4]
Transfagarašan u brojkama[uredi | uredi izvor]
- Pomereno je 3 miliona tona teških stena
- Put ima 27 mostova i vijadukta
- Na putu ima 5 tunela
- Prosečna brzina kretanja automobila putem je do 50 km/h[3]
Zanimljivosti[uredi | uredi izvor]
- Put je poznat i pod nazivom „Čaušeskova glupost“.[5]
- Džeremi Klarkson, snimajući emisiju „Top Gir“ televizije Bi-Bi-Si, nazvao je ovaj put „najboljim putem na svetu“.[6]
Galerija[uredi | uredi izvor]
-
Severna deonica puta -
Jezero Balja -
Vijadukt -
Vodopad Balja
_(8127894543).jpg)
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Najbolji put na svetu. „Društvo putnika Srbije”. Arhivirano iz originala 03. 04. 2015. g. Pristupljeno 1. 5. 2015.
- ^ 10 najneobičnijih puteva na svetu. „Magazin Superodmor”. Arhivirano iz originala 13. 10. 2014. g. Pristupljeno 1. 5. 2015.
- ^ a b v g Transfagarasan road. „Uneed2know”. Pristupljeno 1. 5. 2015.(jezik: engleski)
- ^ Planina Fagaraš. „Panakomp”. Arhivirano iz originala 16. 03. 2015. g. Pristupljeno 1. 5. 2015.
- ^ Ceausescu's folly . „The Guardian”. Pristupljeno 1. 5. 2015.(jezik: engleski)
- ^ The best road in the world. „Top Gear goes round the bend”. Pristupljeno 1. 5. 2015.(jezik: engleski)
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Osnovne informacije o putu. „Transfagarasan Travel”. Pristupljeno 1. 5. 2015.
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
