Udaljena strana Mjeseca

Udaljena strana Mjeseca, koju je fotografisao Apolo 16

Udaljena strana Mjeseca je hemisfera Mjeseca koja je uvijek okrenuta od Zemlje. Teren na udaljeno strani je neravan zbog mnoštva udarnih kratera i relativno ravnih lunarnih mora. Ima jedan od najvećih kratera u Sunčevom sistemu, basen Južni pol—Ejtken. Obje strane Mjeseca su naizmjenično obasjane sunčevom svjetlošću u trajanju od dvije nedjelje, a nakon toga slijede dvije nedjelje noći; za udaljenu stranu Mjeseca se ponekad koristi i naziv „tamna strana Mjeseca”, što znači da je nevidljiva, a ne da joj nedostaje svijetlosti.

Oko 18% udaljene strane je povremeno vidljivo sa Zemlje zbog libracije. Ostalih 82% ostalo je nevidljivo do 1959. godine, kada je svemirska sonda Luna 3 fotografisala i taj dio. Sovjetska akademija nauka je objavila prvi atlas udaljene strane Mjeseca 1960. godine. Astronauti Apola 8 su bili prvi ljudi koji su vidjeli udaljenu stranu golim okom, kada su orbitirali oko Mjeseca 1968. godine. Sva meka sletanja na površinu Mjeseca sa ljudskom posadom ili bez nje izvedena su na bližoj strani, sve do 3. januara 2019. godine kada je kineska svemirska letjelica Čeng’e 4 sletjela na udaljenu stranu.

Astronimi su predlagali postavljenje velikog radio-teleskopa na udaljenu stranu, kako bi je Mjesec štitio od moguće radio smetnje sa Zemlje.

Vidi još

• Bliža strana Mjeseca