Hermopolis
Hermopolis [1] je bio glavni grad u antici, smešten blizu granice između Donjeg i Gornjeg Egipta.
Prestonica provincije još od Starog egipatskog kraljevstva, Hermopolis se razvio u glavni grad rimskog Egipta i ranohrišćanski centar iz trećeg veka.
Njegovi ostaci nalaze se u blizini modernog grada el Ashmunein (od koptskog imena [2] ) u Malaviju, guvernorat Minja, Egipat.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Grad je bio prestonica Hare (petnaeste nome od Gornjeg Egipta). Hermopolis je stajao na granicama Gornjeg i Donjeg Egipta i, tokom mnogih vekova, Tebaid ili gornja zemlja protezale su se mnogo dalje na sever nego u novijim periodima. Kao pogranični grad, Hermopolis je bio mesto velikog odmarališta i raskoši, zauzimajući drugo mesto posle Tebe. Nešto južnije od grada nalazio se zamak Hermopolis.[3]. Pećine Beni Hasana, blizu Antinopolja na suprotnoj obali Nila, bile su uobičajena groblja hermopolita, jer iako je reka delila grad od njegove nekropole, od široke krivine zapadnih brda u ovom trenutku, bilo je lakše prevoziti mrtve preko vode nego ih kopnom prevoziti do brda.
Hermopolis je postao značajan grad u rimskoj provinciji Tebais Prima u administrativnoj eparhiji Egipta.
Glavna neznabožačka božanstva koja su se obožavala u Hermopolisu bili su Tifon (Set) i Teut. Tifona je predstavljao nilski konj, na kome je sedeo sokol koji se borio sa zmijom.[4] Teuta, kojeg su stari Grci povezivali sa Hermesom, jer su obojica bili bogovi magije i pisma, predstavljali su ibisi.
Crkvena istorija[uredi | uredi izvor]
Hrišćanska tradicija drži da je to mesto gde je Sveta porodica našla utočište tokom svog izgnanstva u Egipat.
Spisak episkopa Hermopolisa:
- Konon (oko 250)
- Fasilejus (325. god.)
- Dijos (oko 350)
- Plusijanus (IV vek)
- Andreas (431. godine)
- Genadijus (oko 444 - posle 449)
- Viktor (oko 448/463)
- Ulpijanus (6. vek)
- Johanes I (6. vek)
- Johanes II (VI-VII vek)
- Isidor (7. vek)
Reference[uredi | uredi izvor]
| Državne | |
|---|---|
| Geografske | |
| Ostale | |
