Деир ел Бахри

С Википедије, слободне енциклопедије
Реконструкција храма краљице Хатшепсут
Храмови у Деир ел-Бахри

Деир ел-Бахри (арапски دير البحري даyр ал-баḥрī, што дословно значи "Северни манастир") је комплекс загробних храмова и гробница смештених на западној обали Нила, насупрот града Луксор у Египту, као део Тебанске некрополе.

Први споменик на налазишту био је загробни храм Ментухотепа II из Једанаесте династије изграђен током 21. века п. н. е. За време Осамнаесте династије, Аменхотеп I и Хатшепсут су масовно градили на овом налазишту.[1]

Овај необични посмртни храм је изграђен на неколико нивоа који је имао предворје и улазне капије које су са три стране ограђене зидовима и са терасом на којој се налази велика квадратна конструкција. Храм је окренут ка истоку, па се предпоставља да је структура повезана са култом сунца Ра и васкрсењем краља. Из источног дела предворја отвор звани капија коњаника води до подземног пролаза и недовршене гробнице или кенотафа који садржи статуу краља који седи. На западној страни поред рампе која води ка тераси је засађено дрвеће тамариска и платана, док се на задњем делу предворја и терасе налазе рељефно украшене колонаде.

Почетком 20. века, тачније 1923. године, годину дана након открића Тутанкамонове гробнице северноамерички египтолог Херберт Е. Винлок са тимом Метрополитен музеја наилази на гробницу у области Деир ел-Бахрија где су вршили ископавања и заводи се као објекат ММА 507.[2]

Референце[уреди | уреди извор]

Спољашње везе[уреди | уреди извор]