Đuro Đuranović
Đuro Đuranović je bio srpski nacionalni radnik u Boki kotorskoj iz 19. vijeka.
Život[uredi | uredi izvor]
Lazar Tomanović ga spominje kao građanina peraškog i rijetkog Srbina, neumornog radnika oko pravoslavne opštine peraške. Podigao je i ukrasio srpsku pravoslavnu crkvu Rođenja Presvete Bogorodice, doveo je sveštenika, a otvorio je i srpsku školu u Perastu. Sve je to učinio uz velike napore. Iako nevin, okovan je u gvožđe 1859. godine, jer je bio crnogorski agent. Kao najveći zločinac je sproveden u Kotor. Narod je zbog toga bio ogorčen i uspjeli su, osmog dana od hapšenja, da ga spasu od vješala.[1] Petar II Petrović Njegoš je boravio i u njegovoj kući kada je bio u Perastu. Ta kuća je visoko iznad Boke sa širokim pogledom od Veriga do Lovćena. U njoj je Njegoš napisao ljubavnu pjesmu Noć vrijedna vijeka. Kuća Đuranovića je većih dimenija, skromnije arhitelture, a do nje od mora vodi 100 stepenica. [2]
Kapetan Đuranović je umro u Perastu najverovatnije početkom 1871. godine, a njegova smrt pominje se u drugom broju časopisa Crnogorac, uz poruku „čestiti Srbine, vječna ti pamet!”.[3]
Reference[uredi | uredi izvor]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Tomanović, Lazar (2007). Putopisna proza. Gradska biblioteka i čitaonica Herceg Novi.
_-_The_Noun_Project.svg){kind=small} | Ovaj biografski članak je klica. Možete doprineti Vikipediji tako što ćete ga proširiti. |