Pređi na sadržaj

Abu Džafur ibn Alkama

S Vikipedije, slobodne enciklopedije

Abu Džafur ibn Alkama ibn Malik ibn Udaj ibn Dhumajl ibn Thavr ibn Asis ibn Ruba ibn Namara ibn Lakhm je bio lahmidski general koji je nakratko vladao gradom Al-Hira nakon smrti kralja El Numana II ibn el Asvada 503.

Abu Džafur je pripadao Dhumajlima, ogranku klana Lahmida koji, pak, nije pripadao vladajućoj dinastiji. O njegovom životu se ne zna gotovo ništa, osim da ga je Numan imenovao da upravlja Al-Hirom dok je on sam bio zauzet ratom protiv Istočnog rimskog carstva. Posle kraljeve pogibije kod Kirkesijuma Abu Džafur je preuzeo vlast; nejasno je da li je uzurpirao vlast ili samo služio kao regent Numanovom sinu El Mundiru III.

Sirijski hršćanski vođa Filoksen od Mabuga mu je poslao pismo u kome ga upoznaje sa "herezom" Nestorija.[1]Abu Džafar je nastavio da napada zemlje pod vizantijskom kontrolom.[2]

Izvori

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Three letters of Philoxenus. "Bishop of Mabbôgh, Philoxenus, Bp. of Hierapolis; Vaschalde, Arthur Adolphe, 1871-1942". Pub: Roma : Tip. della R. Accademia dei Lincei, pp. 29-33 [1][2] Arhivirano 2012-08-05 na sajtu Archive.today
  2. ^ Josua Stylites, 48
Lahmidski kralj
503