Autonomna praksa
Autonomna praksa je profesionalna aktivnost i proces donošenja odluke koji se događa relativno nezavisno od socijalnih agencija, njihovog nadzora i organizacionih zahteva. Praktičari moraju uspostaviti standarde svojih performansi i samomonitoringa, kao i posedovati akreditovanu licencu za rad. Ovo je relativan koncept, u kome su sve profesije ipak pod uticajem socijalnih, etničkih, legalnih, političkih i ekonomskih sila. Neki socijalni radnici koriste ovaj pojam da indikuju privatnu praksu. Bez obzira na pristup, najvažnije je pridržavati se osnovnih pravila i standarda profesionalnog socijalnog rada.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Ovaj članak ili njegov deo izvorno je preuzet iz Rečnika socijalnog rada Ivana Vidanovića uz odobrenje autora.