Bitka za Narvu (1944)
Bitka kod Narve (Estonija) je bila jedna od bitaka tokom Drugog svetskog rata na Istočnom frontu i trajala je od 2. februara do 10. avgusta 1944. godine. Bitku su vodile nemačka armija Narva i sovjetski Lenjigradski front za kontrolu nad strateški važnom Narvskom prevlakom.[1]
Bitka se odigrala na severnom delu Istočnog fronta i sastojala se od dve glavne faze: bitke za most kod Narve (februar-jul) i kod linije Tanenberg (jul-avgust). Tokom nastavka Lenjigradsko - Novgorodske ofanzive januara 1944. godine sovjetska vojska je potisnula front na zapad, sve do reke Narve sa ciljem da se probije dublje na estonsku teritoriju. Sovjetske jedinice su u februaru uspostavile određeni broj mostobrana na zapadnoj obali reke, dok su Nemci održavali mostobran na istočnoj obali. Sovjetska ofanziva je uspela da probije mostobran i zauzme grad čime je okončana prva faza bitke za most. [2] Nemci se povlače na brdo 16 kilometara od grada na unapred formiranoj Tanenberg liniji. Sovjeti su pokušali tenkovima da zauzmu brdo, ali je taj pokušaj bio bezuspešan. U narednim danima Nemci i Sovjeti su uporedo zauzimali i oslobađali delove brda gde su i jedni i drugi pretrpeli velike gubitke. Vrhunac bitke je bio sovjetski napad 29. jula kada su udarne jedinice ugušile nemački otpor i opkolile neprijatelja na brdu, ali je kasniji napad sovjetskih glavnih snaga pretrpeo teške gubitke. Sovjetska druga armija je dobija pojačanje od skoro 20.000 vojnika, ali nisu uspeli da razbiju odbranu. Posle velikih gubitaka komandant lenjigradskog fronta Leonid Govorov je 10. avgusta naredio prekid ofanzive.
U sklopu nemačkih snaga armije Sever se borio i jedan broj stranih dobrovoljaca, kao i lokalni estonski regruti. Nacionalni komitet Republike Estonije je podržao nemački poziv za regrutaciju u nadi da će ponovo stvoriti nacionalnu vojsku i obnoviti nezavisnost zemlje.[3]
Ovim porazom svjetske vojske osujećen je Staljinov plan za formiranje baze u Estoniji za vazdušne i morske napade Na Finsku i invaziju na Istočnu Prusku.